Vikan - 16.11.1999, Blaðsíða 63

Eftir Barböru Cartland. Þórunn Stefánsdóttir þýddi.
ur þú að flýta þér og sjá til
þess að pakkað verði niður í
töskurnar hennar Beryl.
Hún verður að vera ferðbú-
in þegar einkalest hertogans
heldur til Skotlands á morg-
un.
Já en William ... hertoga-
ynjan reyndi að malda í mó-
inn. En hún vissi að hann
myndi ekki hlusta á hana.
A sama tíma opnaði jarl-
inn af Fernhurst bréf frá
hertogaynjunni af Strath-
vegon sem hafði borist hon-
um með sendiboða. Það
hafði beðið hans innan um
fjölda bréfa sem hann grun-
aði að innihéldu reikninga.
Kvíðinn hugsaði hann með
sér að líklega væri hann fall-
inn í ónáð hjá bankanum.
Forvitnin fékk hann til þess
að byrja á því að opna bréf
hertogaynjunnar. Hann
sagði undrandi við konu
sína: Mary, hvað finnst þér
um þetta?
Kona hans var að drekka
kaffi með dætrum sínum;
Deborah, sem var átján ára,
og Maisie, sem var tveimur
árum yngri. Finnst mér um
hvað? spurði hún varlega.
Greifynjan af Strathvegon
býður Deborah til Strath-
vegon hallar! Ætlunin er að
hún fari með einkalest her-
togans frá King's Cross
brautarstöðinni á hádegi á
föstudaginn!
O pabbi! Með einkalest!
Ég hef aldrei ferðast með
lest!
Nú er komið að því, sagði
faðir hennar. Og ef þú held-
ur rétt á spilunum kemur þú
til með að eignast þessa lest.
Deborah hló eins og pabbi
hennar hefði sagt eitthvað
fyndið.
Ertu að segja að hertoginn
gæti tekið upp á því að gefa
mér lestina, pabbi?
Ásamt öllum eigum sín-
um, ef þú giftist honum,
svaraði jarlinn.
Giftist honum, sagði
Deborah. Ertu að grínast
pabbi?
Um hvað ert þú að tala,
Henry? spurði greifynjan.
Ég get fullvissað þig um að
hertoginn af Strathvegon
myndi aldrei svo mikið sem
líta í áttina til Deborah.
Hún leit reiðilega á eigin-
mann sinn og hann svaraði:
Ég geri mér fulla grein fyrir
því. En ef það er rétt sem
allir segja að hertoginn af
Wallington sé farinn að
velgja honum undir uggum
þá neyðist Strathvegon til
þess að gera eitthvað í sín-
um málum.
Ert þú að gefa í skyn,
spurði greifynjan, sem var
fljót að átta sig á hlutunum,
að hann ætli að gifta sig?
Að mínu mati er það eini
möguleiki hans til þess að
losna úr klípunni og það veit
Guð að ekki vildi ég mæta
George Wallington þegar
hann er í reiðiham!
Greifynjan starði á mann
sinn. Ég geri ráð fyrir því að
þú vitir um hvað þú ert að
tala, sagði hún. En ég drakk
te með Amy í gær og hún
sagði...
Hún þagnaði og horfði á
dætur sínar og hélt svo
áfram:... ég segi þér að
seinna.
Jarlinn hélt áfram að lesa
bréfið frá hertogaynjunni.
Ég hef alltaf vonað að
Deborah eignaðist auðugan
mann en ég hafði aldrei gert
mér svona háar væntingar.
Hertoginn er mjög glæsi-
legur, sagði Deborah, en
hann hefur aldrei látið svo
lítið að bjóða mér upp í
dans.
Nú er búið að bjóða þér til
hallarinnar til þess að dansa
við hann, sagði jarlinn. Og
ég vil að þú hafir það á
hreinu að ef þú notar þér
ekki tækifærið gæti farið
svo að við neyddumst til
þess að flytja upp í sveit og
búa þar eftirleiðis.
Já, en skemmtana-
tímabilið er rétt að
byrja, sagði
greifynjan.
geri
mér
grein fyr-
ir því, svar-
aði jarlinn.
En einhver
og hann situr hest betur en
nokkur annar.
Sem minnir mig á, sagði
greifynjan, að einn gæðing-
anna okkar
er
haltur.
Jarlinn stóð upp
frá borðinu með bréf her-
togaynjunnar í höndunum.
Þjónninn bíður eftir svari,
verður að borga
þessa bölvuðu reikn-
inga. Hertoginn af Strat-
hvegon færi létt með það.
Mér finnst hertoginn ótrú-
lega glæsilegur maður, sagði
Deborah flissandi.
Það finnst mér líka, sagði
systir hennar. Ég hef oft séð
hann ríða út í lystigarðinum
Vikan 63