Vikan - 07.12.1999, Blaðsíða 11

„Helsta uandamálið var
að koma öllum börnun-
um tyrlr í bílnum. Þá
hafði maður ekki efni á
stórum siö manna bíl. Ég
áttí alltaf minnstu gerð
af bíl og tróð krökkunum
inn í hann. Á bessum
tíma sá enginn neitt at-
hugavert við að bau
Börnunum mínum er frjálst að
koma heim til okkar hvenær
sem er. Þau eru öll með lykla að
íbúðinni, geta þess vegna fengið
sér að borða ef þau eru svöng.
Eg er hins vegar mjög löt að
gæta barnabarnanna enda vita
börnin mín það og biðja mig
helst ekki. Ég er alveg tilbúin
að viðurkenna það.”
Ómar eldar ekki!
Verður þú aldrei hrædd um
Ómar?
„Nei, ég hef aldrei orðið
hrædd um hann. Sumir segja að
ég sé köld manneskja vegna
þess en ég treysti honum bara
svo vel. Ég hef alltaf haft örygg-
istilfinningu gagnvart því sem
hann er að gera. Hann er klár
og þekkir landið sérstaklega
vel. Hann hefur lent í hrakning-
um en ég hef frétt það eftir á,
sem betur fer. Eins og hann seg-
ir sjálfur þá hefur einhver
hnippt í hann á örlagastundu."
Ómar segir einmitt frá ýms-
um atvikum í bókinni, Ljósið
yfir landinu, sem verður gefin
út fyrir jólin. Bókin fjallar um
fólk sem hefur upplifað landið
sterkar en aðrir, grunnurinn að
henni var ferðalag sem þau
hjónin fóru í árið 1990.
Helga virðist taka fullan þátt
í öllu því sem Ómar tekur sér
fyrir hendur. Hvað með skrift-
irnar?
„Ég hjálpa honum ekki neitt
við skriftirnar. Hann á það allt
einn. Hann les oft kafla og
kafla upp fyrir mig og spyr mig
álits. Hann les yfirleitt upp fyrir
mig aliar ræður og ljóð. Ég les
ekki bækurnar hans yfir áður
en þær eru gefnar út.
Ómar getur aldrei setið auð-
um höndum. Hann semur heilu
vísurnar á meðan hann keyrir,
líka á meðan ég er með hon-
um."
Ég ímynda mér að Ómar taki
ekki mikinn þátt í heimilisstörf-
unum. Er það rétt?
Helga skellihær við þessa at-
hugasemd. Þarna hitti ég greini-
lega á viðkvæman blett. „Það er
óhætt að segja að eldamennsk-
an og heimilisstörf séu ekki
hans sterkustu hliðar. Þegar ég
fer í burtu þá borðar hann sinn
barnamat eða í mötuneyti Sjón-
varpsins. Ég held að hann muni
frekar svelta en að elda sér mat.
Ég stórefa að Ómar Ragnars-
son viti hvernig ryksugan á
heimilinu lítur út.
Það má kannski segja að
þetta sé mér að kenna, ég var
heimavinnandi húsmóðir í
sautján ár og þetta var mín
vinna. Ég vil meina að heimilis-
störf eru alveg eins mikil vinna
ef ekki meiri en mörg önnur
störf. Eftir að ég fór að vinna
utan heimilisins hef ég bara
haldið þeini áfram. Þetta veldur
engum pirringi á heimilinu.
Svona er þetta bara og ég ætla
ekki að reyna að breyta því.
Þegar ég tók við honum sagði
tengdamamma við mig: „Þú átt
að bursta skóna hans, pressa
buxurnar og strauja skyrturnar.
Hann á alltaf að vera í vel
burstuðum skóm." Ég hef reynt
að fara eftir þessum fyrirmæl-
um æ síðan. Reyndar hef ég nú
minnkað skóburstunina á und-
anförnum árum."
væru laus og hangandi í
bílnum."
Vikan /7