Vikan - 18.04.2000, Qupperneq 20

xti: Steingerður Steinarsdottir
'ndir: Gunnar Gunnarsson
Allir |)m la út-
rás oj> tæ hó
vcilir svo sami'
arlcf>a lítrás.
Nýjasti smeliurinn hjá land-
anum er tæ bó. Líkamsrækt-
arkerfi sem Sjónuarpsmark-
aðurinn segir okkur að hati
uerið próað at Billie Blanks.
Sá ku vera mikil hasarhetja
og kuikmyndastjarna uestan
hats. Uíst er um bað að ís-
lenskar líkamsræktarstöðuar
hafa tekið boðskap Billies
fagnandi og bað gera gestir
beirra líka. Hjá Hreyfingu hf.
kenna tvær ungar konur, bær
ósk Uíðisdóttir og Ellen
Inguadóttír, íslendingum að
sparka, kýla og verja sig.
Ósk gengur heldur lengra en
stalla hennar buí hún býður
nemendum sínum æfinga-
hanska og púða til að berja.
En huert uar upp- -------
hafið að buí að
Ósk, sem uírðist , f
friðsemdarmann- -h
eskja fór að læra
Tæ bó er koinió til að vera.

„Nyjungar eru einfaldlega
alltaf að koma í heilsurækt
og þetta er ein þeirra. Það er
alltaf gaman að geta unnið
vel úr því sem kemur nýtt og
tæ bó virðist ætla að ganga
vel í fjöldann. Hér er fyrst
og fremst unnið með styrk
líkamans og hver og einn
vinnur í samræmi við sína
krafta. Engin lóð eru notað-
uð og þess vegna getur
þessi hreyfing hentað fólki
áöllumaldri, líka þeimsem
eru að vaxa og þroskast en
það er ekki æskilegt að þeir
sem yngri eru noti lóð.“
Nú byggist þetta mikið
upp á að kýla frá sér og æf-
ingahanskar eru notaðir og
ætla mætti að konur ættu
erfiðara með að tileinka sér
hnefahögg og kýlingar en
karlmenn. Ósk segir svo
ekki vera. Hún sjái
glampann í augunum á
mörgum konum við að setja
á sig hanskana, og gera sig
klárar í slaginn.
„Eins og ég sagði áðan
finnur hver og einn þann
kraft og styrk sem hentar
honum. Þetta æfir auk þess
vel snerpu, jafnvægi og ein-
beitingu. Þegar sparkað er
eða kýlt þarf að einbeita sér
að einhverjum ákveðnum
punkti og hitta hann. Flest-
ir byrja á að sparka eitthvað
út í loftið en eftir smátíma
læra menn að beita líkam-
anum rétt og hitta þann
punkt sem þeir ætla sér.
Þolið eykst með að æfa
markvisst í ákveðinn tíma
og í tæ bó tímum er aldrei
slökun þá klukkustund sem
tíminn varir. Tæ bó krefst
ákveðinnartækni. Best er
að byrja rólega en auka síð-
an smátt og smátt við sig.
Ég valdi tæ bó vegna þess
að það tekur á, eykur lið-
leika, styrkir og teygir á,
jafnvægið verður betra og
það hefur jafnframt góð
áhrif á einbeitinguna. Ár-
angurinn lætur heldur ekki
ásérstanda."
Tæ bó er skylt bardaga-
íþróttum og æfingahanskar,
hnefahögg og spörk eru
hluti af kerfinu. Hugsanlega
mætti ætla að tæ bó miðaði
að því að auka árásargirni
en Ósk hlær bara að því.
„Allir þurfa útrás og
tæ bó veitir svo sann-
arlega útrás. Þetta er
fyrst og fremst
skemmtileg, fjölbreytt
leikfimi. Líkt og með
aðra hreyfingu tekur
smátíma að ná þessu
og í fyrstu skiptin er
maðureinsog álfurút
úr hól en svo kemur
þetta smátt og smátt. Yfir-
leitt er unnið með hverja
hreyfingu í stuttan tíma og
mér finnast æfingahansk-
arnir góð hjálpartæki að því
leyti að þá fá kýlingarnar
einhvern tilgang. Það er ekki
bara verið að kýla út í loft-
ið. Margir héldu að þetta
væri bara enn eitt æðið þeg-
ar það byrjaði en þetta virð-
ist svo sannarlega ætla að
halda velli. Áður hafa kom-
ið upp bólur sem springa
fljótt, líkt og kickbox og
fleira eða ganga í það
minnsta misvel."
Ósk verður sennilega
sannspá um það að tæ bó
sé komið til að vera. Þeir
sem þetta stunda eiga ekki
orð yfir hversu skemmtilegt
það sé ogítímumhjá henni
eru mæðgur sem er tæp-
lega þrjátíu ára aldursmun-
ur á. Að vísu segir móðirin
að sig ói stundum við því
hversu gaman dóttirin hafi
af því að setja upp hansk-
ana á móti henni en kannski
það skili sér einfaldlega í
notalegra andrúmslofti
heima.