Vikan - 16.05.2000, Blaðsíða 32

'j"; aOFjBÍL
á jfi*
&£$»
"■ji-jP y»*fyí r/r
**§r <**Jr
Hefur gaman af
öllu sem hún gerir
Þegar fullorðíð fólk spyr börn huað bau ætli að uerða begar bau uerði stór búast
flestir uið að glæstar uonir beirra breytíst frá eínum degi tíl annars og að sjaldn-
ast gangi bað eftir sem bau segja meðan bau eru mjög ung. Frá bessu eru und-
antekningar, María Úlafsdóttír ákuað mjög ung að uerða fatahönnuður og hún
hélt fast uið bá ákuörðun. Þegar hún uar ung menntaskólastúlka uar uíljinn suo
sterkur að hún ákuað að frekara nám i Verslunarskólanum uæri tímasóun og
hvað sem ég beit í mig
þegar ég var barn. Ég
ákvað að þetta væri
málið. Ég var alltaf að
sauma og ég bjó til hinn frum-
legasta fatnað úr plussgardínun-
um hennar ömmu. Ég hætti í
Verslunarskólanum í lok annars
árs til að komast í fatahönnun-
arnám. Ég samdi við pabba og
mömmu um það að gengi mér vel
í prófunum um vorið fengi ég að
hætta. Mér hefur alltaf gengið vel
í námi svo það reyndist mér auð-
velt. Næsta skref var að skrifa
skóla sem ég hafði fengið heim-
ilisfangið hjá í Vogueblaði og þar
fékk ég inngöngu. Þangað hélt ég
en áttaði mig fljótlega á því að
námið þar snerist ekki um hönn-
un heldur snið og saumaskap.
Kannski frekar ætlað klæðsker-
um. Þá hélt ég heim á ný og sótti
um góðan skóla í New York, Par-
sons School of Design og fékk
inngöngu. Nú var farið að renna
upp fyrir mér að ég væri ef til vill
fullung svo ég var í Myndlista- og
handíðaskólanum í eitt ár áður
en ég hélt út og það nýttist mér
ytra. Ég fékk metið fyrra nám og
tókst að ljúka skólanum á þrem-
ur árum í stað fjögurra.
Þegar ég kom heim árið 1991
var öll hönnun í mikilli lægð. Það
er raunar frekar nýlegt hér á
landi að fatahönnuðir séu gjald-
gengir sem hönnuðir fremur en
klæðskerar eða kjólameistarar.
Ég var liins vegar heppin og
hannaði búninga fyrir kvikmynd-
ina Veggfóður sama sumar og ég
kom heim. Veggfóður var í raun
fyrsta myndin sem fyrst og fremst
höfðaði til ungs fólks og hún
vakti gífurlega athygli. Það opn-
aði mér leið inn í kvikmyndirnar
og Friðrik Þór fékk mig til að að-
stoða Karl Aspelund við hönn-
un búninganna fyrir Bíódaga. ís-
lenska kvikmyndasamsteypan
réð mig síðan til að hanna bún-
inga í Cold Fever, kvikmynd sem
ég tel að sé frekar vanmetin hér
á landi en hefur aftur á móti vak-
ið geysilega athygli hvar sem hún
hefur verið sýnd erlendis.
Úr kvikmyndunum fór ég í
leikhúsið og hannaði búningana
fyrir söngleikinn Hárið sem sýnt
var í Islensku óperunni og varð
kveikjan að því að Loftkastalinn
var stofnaður. Næst tók við West
Side Story í Þjóðleikhúsinu og að
því loknu hannaði ég búninga
fyrir söngleik Ólafs Hauks Sím-
onarsonar Þrek og tár sem var í
tefðí hana aðeins frá buí sem biði hennar.