Vikan - 19.12.2000, Page 14

Viðtal
Það eru ekki mörg ár síð-
an að einungis fáar ís-
lenskar konur létu sjá sig
í íslenskri hönnun og þær
sem það gerðu voru
stimplaðar svolítið sérvitr-
ar. Nú er öldin önnur. Við
íslendingar höfum loksins
uppgötvað að við eigum
frábæra hönnuði sem
hafa lært list sína úti um
allan heim. Sú uppgötvun
hefur gefið hönnuðunum
byr undir báða vængi,
veitt þeim grundvöll til
þess að starfa hér heima
og sýna hvað í þeim býr.
Um það leyti sem að-
ventan var að ganga
í garð buðu þrír ís-
lenskir fatahönnuðir,
þær Anna Rut Steinsson, Ásta
Guðmundsdóttir og Helga
Sölvína Sigurbjörnsdóttir, til
tískusýningar. Gestir sýningar-
innar voru ánægðir með það sem
þeir sáu og mátti heyra á þeim
að þeir vildu gjarnan sjá meira
í framtíðinni af framleiðslu
þessara frábæru hönnuða.
Vikan tók hús á einum hönn-
uðinum, Ástu Guðmundsdóttur,
sem hannar fötin sín undir
merkinu Ásta Creative Clothes.
~ o Undanfarna mánuði hefur hún
'O
■a 'C, selt fötin sín í Kirsuberjatrénu,
= ra galleríi og verslun á Vesturgötu
% 4 í Reykjavík.
“ = Ásta lærði fatahönnun í
C/D ^
Þýskalandi, nánar tiltekið í
= “ FachhochschulefurGestaltung
>-= Pforzheim og útskrifaðist þaðan
n. cd árið 1990. Hún notaði tækifær-
.u " ið til þess að læra meðan mað-
x = urinn hennar, Ásgeir Sigurvins-
“ s son, starfaði þar um árabil sem
atvinnumaður í knattspyrnu.
Af hverju varð fatahönnun fyr-
ir valinu, hefur þú alltaf haft
áhuga á hönnun?
,,Nei, ekkert frekar. Égvissi að
mig langaði að gera eitthvað í
þessa átt, eitthvað skapandi. Ég
byrjaði eiginlega ekkert að spá í
þetta fyrr en eftir að við fluttum
til Þýskalandsogkomstaðþvíað
líklega þætti mér þetta mest
spennandi; að hanna föt og bún-
inga fyrir leikhús. Þetta var fjög-
urra ára nám eða rúmlega það,
þar sem skilyrði fyrir inngöngu í
skólann voru m.a. að hafa unn-
ið við sambærileg störf í hálft
ár, áður en námið hæfist, eða
vera lærður klæðskeri. Áður en
ég fór í skólann réð ég mig til
starfa í skyrtu- og blússuverk-
smiðju þar sem m.a. voru fram-
leiddar skyrtur fyrir Boss.
Skólinn var mjög góður og
hentaði mér vel. Þriðji hluti
námsins var almennt listnám og
ég hafði einmitt haft áhuga á
skóla þar sem boðið væri upp á
fjölbreytt nám. Ekki bara hönn-
un, sníðagerð og sauma, held-
ur líka lista- og búningasögu og
fleira sem kæmi að góðu gagni
við vinnu í leikhúsum. f skól-
anum gat maður ráðið stefnunni
svolítið mikið sjálfur og ég valdi
að kynna mér vel búningahönn-
un fyrir leikhús, sennilega með
það í huga að lítið yrði um störf
fyrir fatahönnuði heima á ís-
landi."
Ásta hefur komið við sögu við
búningahönnun fyrir íslensk
leikhús eftir að fjölskyldan flutti
aftur heim til íslands. ,,Ég hef
unnið við nokkrar sýningar, t.d.
við uppfærsluna á Evítu sem Pé-
leikhópurinn setti upp í íslensku
óperunni, Kossinum hjá Bíóleik-
húsinu og leikritinu Sýnd veiði
sem nú er á fjölunum frá Leik-
félagi íslands. Það var mjög
skemmtilegt að taka þátt í þess-
um verkefnum."
Asta Creative Clothes
íslendingareru þekktirfyrirað
láta drauma sína rætast og und-
anfarið hafa fleiri lærðir hönn-
uðir gert tiIraunir ti I þess að láta
á það reyna hvort möguleiki sé
fyrir því að hanna föt með fram-
leiðslu og sölu í huga.
Fyrir tveimur árum var Ástu
boðið að selja eigin framleiðslu
í Gallerí Mót og gerði hún það
um tíma. Þá hannaði hún föt í
fyrsta sinn undir eigin merki og
byrjaði aðfikrasigáfram. ,,Auð-
vitað er ísland lítið land og
markaðurinn þar af leiðandi lít-
ill og það hvarflaði varla að mér
að þetta myndi ganga. En hug-
myndin að baki Gallerí Mót var
frábær og mig langaði til þessað
taka þátt í ævintýrinu. Það voru
tvær konur sem tóku sig til og
opnuðu galleríið; við hönnuð-
irnir gátum leigt þar aðstöðu,
selt hönnun okkar og komið
henni á framfæri, en það er
alltaf aðalvandamálið hjá okk-
ur hönnuðunum. Þetta var
skemmtilegur og skapandi tími
og ég sýndi fötin mín þarna þar
til starfseminni var hætt í fyrra.“
Mánuðirnir í Mót sannfærðu
Ástu um að það væri raunveru-
legur markaður fyrir íslensk föt
á íslenskum markaði og hún
ákvað að halda áfram að þróa
hugmyndir sínar. ,,Ég hélt litla
tiskusýningu réttfyrir jólin í fyrra
og í framhaldi af henni fór ég
að leita mér að annarri aðstöðu.
Ég fékk svo inni fyrir mig og föt-
in mín í Kirsuberjatrénu þarsem
tíu listakonur selja framleiðslu
sína. Við vinnum allarsjálfstætt
og hver vinnur að sínu fagi.
Þarna er körfugerðarkona, svo
og veflistakonur sem vefa úr
kopar og u11. Þarna má sjá tösk-
ur úr fiskroði, boli og þrykktar
silkislæður, leirlist, völuskrín
unnin úr gallblöðrum svína, og
fatnað. Þetta er góður hópur,
konurnar eru skemmtilegar og
hvetjandi. Svona samvinna er
ákaflega hentug. Ég hef orðið
vörvið það að fólkermjögánægt
með þetta framtak."
lfíðhorfín að breytast
Ásta er þess fullviss að við-
horf íslenskra kvenna sé að
breytast. ,,Kannski hefur vant-
að hér á markaðinn föt sem eru
svolítið öðruvísi en innflutt föt.
Föt sem henta okkar aðstæð-
um og eru svolítið sérstök. Ég
legg mikla áherslu á góð efni.
Ég sótti alltaf efnasýningar
meðan ég bjó í Þýskalandi þótt
ég hafi ekki verið að vinna við
hönnun fyrstu árin eftir að ég
lauk námi. Þannig sýningar eru
t.d. í París tvisvar á ári og ég
sótti þær til þess að fylgjast með
straumunum. Þar skoðaði ég og
pantaði efni sem mér þóttu
spennandi og hef þannig safn-
að ýmsum fallegum efnum að
mér í gegnum tíðina. Fólk er far-
ið að gera meiri kröfur um vand-
aðan fatnað og síðastliðin ár má
segja að efnin séu jafnvel mik-
ilvægari en hönnunin sjálf. (s-
lenskir hönnuðir hafa orðið svo-
lítið fyrir barðinu á því að vera
langt í burtu frá helstu mörk-
uðum og sýningum og átt í erf-
iðleikum með að komast í
spennandi efni. En á móti kem-
ur að íslenskir hönnuðir eru
mjög uppfinningasamir og búa
jafnvel til sín eigin efni sjálfir ef
ekki er hægt að nálgast þau
annars staðar frá. TextíldeiIdin
í Listaháskólanum er mjög góð
og þaðan hefur komið margt
spennandi. En það er ekki nóg
að útskrifa hönnuði með frá-
bærar hugmyndir. Það er eins
ogenginn sétilbúinn til þessað
taka við þessum hugmyndum,
þróa þær áfram og gera þær að
söluvöru. Þótt markaðurinn hér
sé ekki stór þá er hægt að fram-
leiða efni og flytja þau út. Mér
finnst t.d. mikil synd að ekki
14
Vikan