Menntamál - 01.06.1943, Blaðsíða 21

MENNTAMÁL
11
í stjórn S. í. B., óslitið.1) Sýnir það traust stéttarsystkina
hans og var það ekki óveröskuldað, þvi að auk ágætra
kennarahæfileika var Aðalsteinn hinn stéttvísasti maður
og mesti baráttumaöur, þegar um málefni stéttarinnar var
að ræða. Gekk hann oft fram fyrir skjöldu og hirti ekki
um, þótt hann yrði fyrir skeytum andstæðinga, er hann
hugðist verja gott mál og gera stétt sinni gagn. Hann vann
að heill og heiðri stéttar sinnar í hvívetna. Og hann var
jafnan reiðubúinn að leggja hverju góðu málefni lið, ef
þörf kraföi. Þess vegna var hann og þátttakandi í ýmsum
öðrum félögum, þó það verði ekki nefnt hér.
Þessi er þá starfssaga Aðalsteins í fáum dráttum. Ég
ætla að hún sýni óvenjulega gáfaðan, fjölhæfan, fórnfúsan
og viljasterkan æskulýðsleiðtoga. Alla æfi vann hann ein-
göngu fyrir æskulýð íslands í bæ og borg. Hann var
ókvæntur og barnlaus, en nemendur hans voru börnin
hans. Hann styrkti marga þeirra til framhaldsnáms á ýms-
an hátt og studdi þá með ráðum og dáð. Hann var mjög
fundvís á hina beztu kosti þeirra og ekkert þótti honum
sárara en ef hann fann einhversstaðar ágæta hæfileika,
sem ekki höfðu vaxtarskilyrði. Og víst er, að hann fórnaði
oft miklu, bæði tíma og fé, til að bæta slík vaxtarskilyrði,
því að hann bar djúpa virðingu fyrir hverri einustu barns-
sál og vann sannarlega aö því að koma öllum til nokkurs
þroska. Hann hafði sérstakt lag á að efla sjálfstraust og
sjálfsbjargarviðleitni nemenda sinna og vekja manndáð
þeirra.
Aðalsteinn var sérstaklega dagfarsgóður og kurteis mað-
ur, sem átti ríka kímnigáfu. Þó var hann fremur dulur
í skapi og fáskiptinn. Ýmsum gat virzt hann þurr í viðmóti
og jafnvel kaldlyndur. En í raun og veru mátti hann ekkert
aumt sjá. Þau vita það bezt fátæku börnin, sem urðu á
i) Síðari árin hefur hann verið varaformaður S. í. B., en var kjör-
inn formaður þess s. 1. haust.