Menntamál - 01.02.1944, Qupperneq 11

MENNTAMÁL
29
kennaraembætta, — hvort sem þeir hafa unnið starf sitt
einir sér á afskekktum stöðum eða í fjölmennum skólum.
í öðru lagi að leiðbeina kennurum við skipulagningu
kennslunnar og framkvæmd hennar, þar sem þess er þörf
og því verður við komið. í þriðja lagi að flytja á milli
skólanna það bezta, sem við finnum í starfi hvers fyrir
sig, svo að sem flestir geti notið þess, en snjallir og hug-
kvæmir kennarar, sem margt má læra af, vinna stundum
á afskekktum stöðum. Hafa kennarafundirnir verið þarf-
ur liður í þessu starfi, og það þegar borið nokkurn árang-
ur. Og loks í fjórða lagi er tilgangurinn að safna hag-
nýtri reynslu til framtíðarnota. Persónuleg reynsla ís-
lenzkra kennara hefur oft farið forgörðum og grafizt með
þeim, svo að hún hefur ekki komið öðrum að neinum
noturn."
,,Mér skilst, að þið námsstjórarnir hafið safnað þarna
miklu efni?“
,,Já, við höfum áreiðanlega safnað fjölhliða og nákvæm-
um heimildum um barnafræðsluna á þessum tíma. Næsti
áfanginn er að vinna úr því hagkvæmt skipulag og leið-
beiningar um hentugri ytri aðbúnað og hagnýtari kennslu,
miðað við staðhætti hér á landi og þarfir þjóðarinnar.
Sameiginlegt aðalmarkmið er nauðsynlegt, en tæki, starfs-
aðferðir og skipulag má ekki steypa í sama móti alls
staðar, heldur sníða eftir staðháttum."
,,Er það nokkuð sérstakt, sem þú vilt segja um undir-
búning undir tíma. Ég hef heyrt á það drepið, að hann
væri yfrið misjafn?"
„Undirbúningurinn,“ segir Bjarni, „honum er allt of
lítill gaumur gefinn. Kennarar, sem ekki hafa gengið í
kennaraskóla, virðast margir hverjir hafa litla hugmynd
um, að hans sé þörf. Og þreyta í starfi kemur venju-
lega fyrst fram í því, að menn vanrækja undirbúning-
inn. Það er að vísu viðurkennt, að starfstími kennara
sé lengri en kennslustundirnar einar, en þá er venjulega