Menntamál - 01.04.1957, Blaðsíða 94

80
MENNTAMAL
fenginn var, góður eftir atvikum. Með endurnýjuðum
kröftum hélt ég áfram og vissi, að við vorum á réttri leið.
I lok annars skólaárs las A villulaust upp á 3.0,þekkti
vel + — og gat lagt saman og dregið frá léttar tölur.
Á þriðja skólaári lærði hún að margfalda, en gat aldrei
lært töfluna utanað. Margföldunaraðferð hennar var nú
reyndar ekki alveg samkvæmt því, sem venjulegt er, því
að hún hafði það svona, og þannig kenndi ég henni það,
svo að hún sæi það svart á hvítu :3-3 = 3 + 3 + 3, svo
reiknaði hún á laust blað og færði útkomuna inn hjá dæm-
inu í bókinni.
A varð, um það er lauk, vel fær í lestri, skrift og ein-
földum reikningi. Var prúð og glöð og hafði fallega fram-
komu. Ég tel, að þarna megi sjá árangur góðrar sam-
vinnu móður og kennara, því að móðirin fylgdist auðvitað
vel með allan tímann og hjálpaði til eftir föngum.
Ötal fleiri dæmi gæti ég tekið um allavega erfið börn
og tornæm og um árangur af samtali við foreldra. Nokkur
börn fluttust í bekk til mín úr öðrum skólahverfum. Ég
var ekkert hissa, þótt þau væru erfið í fyrstu, því að
breyting hjá þessum börnum er ekki eingöngu sú að
skipta um skóla, þau skipta um götu, leiksvæði, félaga
og hús, og verður þeim oft eitthvað um það. Loks var
allt fallið í ljúfa löð innan bekkjar að tveim börnum und-
anteknum. Annað kom í skólann annan og þriðja hvern
dag og lærði ekkert, kunni reyndar lítið fyrir annað en
að lesa. Hitt barnið átti í sífelldum erjum við allt og alla.
Ég ætla að lýsa þeim nokkuð sitt í hvoru lagi. Þetta voru
drengir.
B sá, sem skrópaði, var alltaf sorgbitinn á svip, hljóður
og stilltur, sat tímunum saman án þess að hafast að.
Eftir nokkurn tíma komst ég að raun um, að hann kunni
ekkert að skrifa, prentaði illa, gat örlítið lagt saman og
dregið frá, en vildi alltaf byrja á fremri dálki í uppsettu
dæmi. Strangt tekið átti hann ekki heima hjá mér. Vegna