Vorið - 01.12.1950, Blaðsíða 36

154
VORIÐ
að hann gat ekki skilið, að nemandi
hans væri sjálfur prinsinn. Prinsinn
reyndi að segja nokkur orð, en
röddin brást honum. Þá gekk hann
hægt til föður síns og tók í hönd
honum, og svo faðmaði hann móð-
ur sína.
„Nú skal brúðkaupsveizlan byrja
fyrir alvöru," sagði kóngurinn,
„leikið fyrir dansinum." En nú
varð hljómsveitin að leika án Rikk
Rand.
„Nú verður jrú hér í höllinni,“
sagði kóngurinn.
„Nei,“ svaraði prinsinn, ,,ég verð
á ferðalagi eins og áður. Og ég held,
að Jrað sé bezt, því að nú hefur Jdú
fengið erfðaprins,“ — og prinsinn
leit á hin hamingjusömu brúðhjón.
„Jæja, eins og þú vilt,“ sagði
kóngurinn. „Aðalatriðið er, að við
höfum fundið þig og erum góðir
vinir. En hefur þú ekki fundið Jrér
konuefni?“
,,Ég hef nóg með þessa hérna,“
sagði prinsinn og lyfti fiðlunni
upp, „ég er ekki skapaður til að
kvænast, heldur til að leika á fiðlu,
og engin kona gæti gjört mig ham-
ingjusamari en ég er nú.“
Þýtt úr ,,Magne“. — E. S.
Ilann leikur jólalögin.