Vorið - 01.03.1959, Blaðsíða 27

V O R I Ð
23
matvörukaupmanninum, hvar á
ég að láta þær?
JENNY (bendir): Þökk fyrir, gjör-
ið svo vel og leggið þær þarna á
borðið.
SENDILLINN: (leggur pakkana á
borðið): Og mjölsekkinn, sem er
hérna frammi?
JENNY: Líka á borðið.
SENDILLINN: Á borðið? 99 kg.
hveiti? Nei, ungfrú góð, það er
ómögulegt!
JENNY (hrædd og hissa): 99 kg.
hveiti? Hvað eigið þér við? Við
höfum alls ekki beðið um svo
mikið!
SENDILLINN: Það veit ég ekkert
um. Mér var sagt í búðinni að
hringt hefði verið og beðið um
að senda 99 kg. hveiti. Ja — okk-
ur virtist satt að segja, að þetta
væri nokkuð mikið handa svo
litlu heimili — en fyrst þér vild-
uð fá þetta, nú — þá var sjálfsagt
að senda það! (Fer — kemur aft-
ur með mjölpokann, lætur hann
detta á gólfið svo stór hlunkur
heyrist). Gjörið svo vel, 99 kg.
(Hlær) Nú getið þið bakað jóla-
kökur handa allri fjölskyldunni í
næstu 100 ár, og átt samt afgang!
Verið þið svo sæl!
KRISTJÁN (bendir á pokann);
Hm, hm!
ELLA: Þökk fyrir Jenny! Hvað
heldurðu að mamma segi!
JENNY: (eyðilögð): Ég skil ekkert
í þessul Ég hlýt að hafa ruglað
eitthvað í símanum (grátandi).
Ó, nú skammar mamma mig —
ég hef víst verið að hugsa um
þessa ólukkans 99 hundal
ELLA: Já, þú staglaðist alltaf á 99
— 99, á meðan þú varst að síma
— og svo hefur matvörukaupmað-
urinn auðvitað haldið----
KRISTJÁN (skellir á lærið, hlær):
Ha, ha, ha, þetta var þó svei mér
grín!
JENNY: Svei frændi, að þú skulir
geta hlegið á svo alvarlegu augna-
bliki! Ég er svo óhamingjusöm!
Þú ættir heldur að hjálpa okkur
að koma þessum fjárans poka í
burtu áður en mamma kemur.
(Reynir árangurslaust að lyfta
pokanum.) Æ, hann er svo þung-
ur, það væri hægt að ímynda sér
að í honum væri stórgrýti!
KRISTJÁN (hlægjandi): Já -
þarna getið þið séð hvernig fer
fyrir ykkur, fyrst þið hafið allan
hugann við spásagnir maddömu
Jespersen.
ELLA (leggur hendur um háls hon-
um frá hlið): Vertu nú góður
frændi — elsku, bezti, vitri,
fallegi Kristján frændi!
JENNY (hangandi um háls hans
frá hinni hliðinni): Við skulum
vera svo góðar og elskulegar við
þig frændi, ef þú vilt hjálpa okk-
ur bara í þetta skipti!
KRISTJÁN: Sjáum til! Kom nú
annað hljóð í strokkinn! Það lít-
ur út fyrir að Kristján gamli sé