Bjarmi - 01.10.1967, Qupperneq 10

;
..
' : ..
.
'
S;

:4
.. .v?

f j •«,.
máí
y.) |. • j i! : 11
Dyr Hallarkirkjunnar í Wittenberg. HurS sú, sem Lúther festi
greinarnar 95 á. eySiIagðist óriS 1760. Þessar hurSir voru
gerðar árið 1858 og eru setningarnar letraðar á þœr úr eir.
Á neðri myndinni er sýnishorn af rithönd Lúthers.
450 ára
sidbó ta rafmœli
spurningum: I fyrsta lagi:
Kannastu við, að þessar bækur
— hann benti á tuttugu bindi,
sem lágu á borðinu — hafi ver-
ið skrifaðar af þér? I öðru lagi:
Ertu reiðubúinn til þess að taka
aftur þessar bækur og það, sem
í þeim stendur, eða heldur þú
fast við það, sem þú segir í
þeim?“
Þegar búið var að lesa upp
nöfn bókanna, svaraði Lúther
fyrri spurningunni með því að
segja, að hann hefði ritað bæk-
urnar. En þar sem síðari spurn-
ingin snerti trú og frelsun sáln-
anna, bað hann um, að hin
keisaralega hátign veitti honum
frest, svo að hann gæti svarað,
án þess að brjóta í bága við
Guðs orð.
Þar sem siðbótarmaðurinn
hafði talað með lotningu og með
lágri röddu, héldu margir, að
hann væri hikandi og jafnvel
að hann væri hræddur. Karl V.,
sem aldrei hafði haft af honum
augun, sneri sér að einum hirð-
manna sinna og sagði með fyrir-
litningu: „Þessi maður mun
vissulega aldrei gera mig að
villutrúarmanni. ‘ ‘
Beiðni Lúthers var veitt með
því skilyrði, að hann gæfi svar
sitt daginn eftir, munnlega, en
ekki skriflega.
Næsta dag klukkan 6 um
kvöldið voru blysin kveikt og
Lúther hleypt aftur inn.
Þegar furstarnir höfðu setzt
í sæti sín, spurði kanslarinn um
svarið. Lúther hélt þá ræðu,
sem stóð í tvær klukkustundir,
þar sem hann endurtók það, að
hann héldi fast við fyrri svör
sín, og að hann væri fús til þess
að taka aftur, ef hann sann-
færðist um, að honum hefði
skjátlazt.
Þegar hann hafði lokið máli
sínu, svaraði kanslarinn háðs-
10 n j a n M )