Bjarmi - 01.05.1996, Qupperneq 9

BROTIÐ TIL MERGJAR
og vegsama hann en skipti á vegsemd hins ódauðlega
Guðs og dauðlegum guðamyndum (v. 19-23). Þessi and-
legu skipti voru slæm og leiddu til siðferðilegrar skekkju.
Páll tínir til margt í því sambandi og þar á meðal er að
„bæði hafa konur breytt eðlilegum mökum í óeðlileg, og
eins hafa líka karlar hætt eðlilegum mökum við konur...“
í þessu samhengi verður að skoða orðanotkun Páls er
hann talar um óeðlileg og eðlileg mök. Páll er ekki með
þessum orðum að vísa til einstaklinganna eins og þeir eru
(gagnkynhneigðir/samkynhneigðir), heldur talar hann um
karl og konu eins og þau voru sköpuð af Guði. Þar af
leiðandi hlýtur „óeðlilegt" að merkja það sem er óeðlilegt
fyrir manninn samkvæmt sköpunarvilja Guðs. Útskýring
Páls gerir öllum ljóst að hið eðlilega er samlíf gagnkyn-
hneigðra. Þegar vandinn er skoðaður í ljósi sköpunarinnar
eru öll sambönd samkynhneigðra á sviði kynlífsins óeðli-
leg mök.
Mörgum þykir mök einstaklinga af sama kyni vera
eðlileg. Hins vegar breytir sú tilfinning ekki því að Biblían
setur kynlíf samkynhneigðra á sama bekk og skurðgoða-
dýrkun sem er alvarlegasta brotið að hennar mati.
Aðrir textar Páls sem fjalla um sama efni eru athyglis-
verðir. í 1. Tímóteusarbréfi, 1. kafla, v. 8-10, byggir Páll
framsetningu sína á boðorðunum tíu. Ekki er vitnað í þau
orðrétt en röðin í framsetningu hans vísar til þeirra.
Frillulífsmenn og mannhórar eru þeir sem stunda kynlífið
utan hjónabands, gagnkynhneigðir jafnt og samkyn-
hneigðir. Upptalning með svo sterkri vísun í boðorðin er
athyglisverð. Hegðun samkynhneiðra er sett á sama bekk
og hórdómur gagnkynhneigðra.
Boðorðin eru kall Guðs til karla og kvenna að lifa því
lífi sem skaparinn hafði í huga fyrir sköpun sína. Þar er
ekki rými fyrir kynlíf samkynhneigðra og þetta samhengi í
guðfræði Páls er óháð tíma og stað og kynhneigð sérhvers
einstaklings.
Þannig myndar umfjöllun Nýja testamentisins eina
heild þar sem skýrt kemur fram að í áætlun Guðs frá
sköpun heims til komu ríkis hans er ekki rými fyrir kynlíf
samkynhneigðra - sama hversu vel það er meint og
einlægnin mikil.
Biblían, kynlíf og kærleikur
En hvað þá um kærleikann? Sú spurning er eðlileg og
mikilvæg. Kærleikurinn má ekki týnast. Kristin kirkja er
kölluð til að ástunda sannleikann í kærleika (Ef. 4:15) -
það tvennt þarf að fara saman.
Jesús talaði um að kærleikurinn væri æðstur alls. Páll
gerir slíkt hið sama. Sagt er að Guð spyrji ekki hvort um
brot sé að ræða á boðorði Guðs heldur hvort það sem gert
er sé gert í kærleika. Getur ekki samlíf samkynhneigðra
verið ábyrgðarfullt og kærleiksríkt? Réttilega hefur verið
bent á að ýmis sambönd samkynhneigðra séu kærleiks-
fyllri en sum hjónabönd gagnkynhneigðra. Margir samkyn-
hneigðir þrá öruggt, náið og kærleiksríkt samband. Ýmsir
guðfræðingar telja því að kærleikurinn eigi að ráða ferðinni
og sömu reglur eigi að gilda um kynlif samkynhneigðra og
gagnkynhneigðra sem síðan leiðir til sömu opinberu rétt-
inda og skyldna.
Siðfræði staðar og stundar
Ákvörðun kristins manns í siðferðismálum verður alltaf að
hafa kærleikann að leiðarljósi. fnnan guðfræðinnar hefur
gætt stefnu í siðfræði sem á íslensku hefur stundum verið
kölluð siðfræði staðar og stundar, situation ethics. Hún
gerir ráð fyrir að taka verði mið af aðstæðum hverju sinni
og þar verði kærleikurinn að ráða ferðinni. Veikleiki stefn-
unnar er að hver og einn verður að gera upp við sig í hveiju
Ej svo vcm yrðí að hafna ölíu kynlífi sem
ekkíjdi i sérmöguldka til getnahr. Kristið
jólk verhr að skoða ítug sinn betur og kanna
í hvaða heildarsamhengi Biblian setur
iiynlijið.
kærleikurinn sé fólginn og þar erum við öll menguð af
synd og eiginhagsmunum. Jesús hélt því aldrei fram að
kærleikurinn réttlætti allt. Jesús fordæmdi hórdóm gagnkyn-
hneigðra og einskorðaði það ekki við hórdóm þar sem
slæmar hugsanir lágu að baki. Þegar Jesús talaði um æðsta
boðorðið (Elska skaltu Drottin Guð þinn... og náunga
þinn...) setti hann það sem yfirskrift yfir lögmálið og þá
hugsun sem þar liggur að baki. Við erum kölluð til að
elska náungann en fyrst að elska Guð og gera okkur grein
fyrir því í hverju það felst. Kærleikur Guðs er m.a. opinbe-
raður i boðorðunum.
Umburðarleysi?
Guðfræðingar sem vilja taka Biblíuna alvarlega eru
ásakaðir um umburðarleysi, fordóma og jafnvel ofsóknir.
Sumir talsmenn samkynhneigðra vilja helst ekki leyfa
öðrum að vera sér ósammála. Borið hefur á að talað sé í
niðrandi tón til þeirra sem eru ósammála og jafnvel reynt
er að líkja skoðunum þeirra við kynþáttafordóma eða jafn-
vel ofsóknir á tímum nasista.14 Krafan um umburðarlyndi
verður þá aðeins í eina átt og skilningurinn sömuleiðis.
Erfitt er að stunda málefnalegar viðræður á slíkum for-
sendum. Þeir sem telja sig sýna Biblíunni trúnað eiga
einnig kröfu á umburðarlyndi.
Q