Bjarmi - 01.07.1999, Síða 7

Sr. Jón Dalbú Hróbjartsson prestur í Hallgrímskirkju og prófastur í Reykjavíkurprófastsdæmi vestra.
þjónustunnt í kirkjunni. Fjölskyldu-
þjónusta kirkjunnar er t.d. tiltölulega
ný og kirkjan hefur núna á allra síðustu
árum brugðist við á tímum atvinnuleys-
is með því að standa að því fyrir
nokkrum árum að byggja upp miðstöð
fólks í atvinnuleit með verkalýðshreyf-
ingunni og samtökum atvinnuveganna.
Ég vil einnig nefna sérþjónustu kirkj-
unnar úti á sjúkrahúsum og á ýmsum
stofnunum. Þarna hefur verið mikill
vaxtarbroddur á undanfömum ámm og
við erum líklega með fjórtán eða flmmt-
án sérþjónustupresta hér á þessu
svæði, fangaprest, sjúkrahúspresta,
heymleysingjaprest, svo dæmi séu tek-
in. Þeir vinna geysilega gott starf og fólk
á þessum stofnunum metur starf þeirra
ákaflega mikils, bæði þeir sem vinna
þar og eins þeir sem njóta þjónustunn-
ar. Þarna vantar þegar miklu fleira fólk
og fjármuni til að ráða það til starfa.
Það má því segja að kirkjan sé að
reyna að bregðast við verkefnunum í
borginni meira og meira. Allra síðasta
dæmið er miðbæjarstarf KFUM og KFUK
sem kirkjan hefur í vetur gengið inn í.
Þar hefur verið ráðinn prestur til starfa
til að sinna ungu fólki sem leitar í mið-
borgina að næturlagi um helgar. Kirkj-
an í borginni hefur þannig verið að
vakna til lífsins smátt og smátt.
Smátt og smátt, segirðu. Er kirkjan e.t.v.
svo íhaldssöm stojnun að hún verði
alltaf dálítið á eftir tímanum?
- Já, það er alveg rétt. Kirkjan er
íhaldssöm í eðli sínu. Hún breytist ekki
hratt. Það þarf ekki að vera slæmt fyrir
kirkjuna þótt hún megi auðvitað ekki
staðna. Hitt getur líka verið varasamt
að ætla að hlaupa stöðugt á eftir nýjum
og nýjum tískustraumum.
Hver er staða og möguleikar kirkjunnar
hér í Regkjavík að þínu mati? Nær hún í
rauninni til borgarbúa eðafær hún bara
að vera með á tyllidögum?
- Ég tel að möguleikar kirkjunnar í
Reykjavík séu afar miklir. Þá skoðun
byggi ég á ]jví að almenningur í landinu.
sem að stórum hluta tilheyrir þjóðkirkj-
unni, lítur að stærstum hluta jákvæð-
um augum á kirkjuna. Það ríkir já-
kvæðni með þjóðinni gagnvart kirkj-
unni. Við sem störfum í kirkjunni finn-
um að það er mjög auðvelt að mæta
fólki sem starfsmenn kirkjunnar. Við
mætum jákvæðu viðmóti og það hefur
jafnvel aukist á síðustu árum. Skilning-
ur á samstarfi við kirkjuna hefur einnig
vaxið. Þá á ég við skóla, leikskóla og
jafnvel fyrirtæki. Þarna tel ég vera
ónýtta möguleika og að margir úli í
þjóðfélaginu bíði hreinlega eftir þvi að
kirkjan komi til starfa. Þetta fann ég t.d.
vel sjálfur þegar við stóðum í því að
opna miðstöð fyrir fólk í atvinnuleit eins
og ég nefndi áðan. Mér var fagnað i hópi
þess fólks sem hlut átti að máli og fólk
varð jafnvel hissa á að kirkjan ætlaði að
fara að gera eitthvað á þessum vett-
vangi. Þannig held ég að það sé hægt að
nýta miklu fleiri möguleika heldur en
eru í þessu hefðbundna safnaðarstarfl
sem samanstendur af guðsþjónustu-
haldi og ýmsu helgihaldi, s.s. bæna-
stundum og kyrrðarstundum, fræðslu-
starfi fyrir börn og fullorðna,
mömmumorgnum og ýmsu fleiru sem
boðið er upp á í kirkjunni. Þessi starf-
semi fer fram innan salarkynna kirkn-
anna en fyrir utan kirkjuhúsin eru
Það ríkir jákvæðni með þjóðinni gagnvart kirkjunni
Við sem störfum í kirkjunni finnum að það er mjög
auðvelt að mætafólki sem starfsmenn kirkjunnar.