Bjarmi - 01.06.2001, Blaðsíða 24

þessarra stunda er kynningin á nærveru
Guðs. Þegar fólk kemur inn á þessar lof-
gjöróarstundir er því fengin sú vitneskja
aó það er í nærveru Guós og það má
njóta þess aó vera þar. Það er ekki gerö
nein krafa um þátttöku heldur er fólki
bent á aó vera sér meðvitaó um nærveru
Guðs og á því byggist stundin. Vió af-
hendum heilögum anda stundina og
hann ræóur hvernig hann snertir fólk.
Fram að þeim tíma er fulloróinsfræðslan
byrjaði voru þetta um 10-15 manns sem
mættu að staðaldri á stundirnar. Stund-
um bættist vió fólk sem kom í nokkrar
vikur, hvarf um tíma og kom svo aftur.
Okkur fannst rétt aó halda þessum
stundum áfram þó að þær væru ekki
mjög fjölmennar. Vió komum hér sam-
an til að lofa Guð og vera í nærveru hans
ásamt öllum þeim sem vildu njóta henn-
ar með okkur. Hvenær komst þú inn í
starfið hérna með okkur, Gréta?
Gréta: Það var svona um það bil sem
þú varst lentur hér. Þaö hófst meó því
að ég byrjaði í kórnum 1997. Um sama
leyti fór ég aó taka þátt í þriðjudags-
stundunum. Eg kem reyndar inn í starf-
ió hér á dálítió öóru sviói vegna minnar
menntunar sem ráógjafi og sálgætir.
Þaó ersíðan íjanúar '99 sem við byrjum
með 1 2 spora hópana.
Agnes: En byrjuðuð þið strax á því að
vera með fýrirbæn í lok stundanna?
Gréta: Nei, við byrjuðum á því síðast-
liðið haust. Þaó er alltaf inni í miðri
stundinni eins og þú sást aó allir koma
upp og biðja saman, en núna var orðið
tímabært aó bjóða upp á persónulega
fýrirbæn. Það má segja að bæði fullorð-
insfræðslan og 1 2 spora hóparnir hafi
getið af sér þann ávöxt að það var kom-
inn réttur tími til að bjóóa upp á svona
fyrirbæn.
Agnes: Mér fannst svolítið merkilegt
aó sjá þegar ég kom að þaó voruð ekki
bara þið sem voruð að biðja heldur voru
kannski þrír saman sem skiptust á að
biója fyrir hvert öðru.
Gréta: Já, hver manneskja er óendan-
lega dýrmæt og öll erum vió jöfn frammi
fyrir Guði. Eg held utan um þetta starf
og kem að þjónustunni ef þörf er á og
styð við bakið á þeim sem þar eru, en
þau þjálfast með því að vera virk í þjón-
ustunni. Hver og einn sem vill blessa
annan í nafni Jesú Krists er dýrmætur.
Þaó er Guó sem vinnur verkið, við þurf-
um bara að vera opin fyrir því sem hann
vill gera og lífið í Kristi verður Iffsstíll.
Þorvaldur: Það er þannig með þau
sem eru í fýrirbænaþjónustunni að þetta
er fólk sem hefur verið að alast upp hér
innan kirkjunnar í gegnum fullorðins-
fræðsluna og 12 spora vinnuna. Þau
hafa komið inn í þetta viðhorf sem ríkir
hér og það viðhorf sem ræóur vinnunni
okkar, sem er að við beygjum okkur und-
ir Guð, og maðurinn sem slíkur er ekkert
lykilatriði heldur miklu frekar fúsleikinn
að leyfa Guði að nota sig. Hins vegar
leggjum við áherslu á að hver manneskja
er óendanlega dýrmæt. Okkur fannst rétt
24