Heima er bezt - 01.09.1956, Blaðsíða 6

Að ofan: Á skrifstofu forsetcms. Konumyndin er af móður hans,
frú Jensínu Björgu Matthíasdóttur.
Til vinstri: Á skrifstofu forsetans.
hafa verið næg fyrir tvö kjörtímabil, eins og nú er
fram komið. Og víst er um það, að mikla þökk eiga
þau skilið forsetahjónin fyrir það, hvern þátt þau hafa
átt í því, að þær öldur hafa lægzt, en grunur leikur mér
á því, að hin fyrstu ár þeirra í hinu virðulega starfi
hafi ekki verið á allan hátt þægileg. En þann hátt kunna
þau flestum betur, að muna það bezt, sem vel er gert.
Kosningaúrslit eru dómur, sem á að gilda, og úrslitin
frá 1952 giltu svo stranglega, að endurkosning hefir nú
reynzt óþörf.
III.
Forsetaembættið er nýtt eins og vort eigið fullveldi.
Á þjóðveldistímanum höfðu íslendingar lög, en engan
konung. Samt var það svo, að þeir voru konunghollir,
allt frá dögum hirðskáldanna til Jóns Sigurðssonar
enda þótt alþjóð væri konungdómurinn ekki neitt þjóð-
artákn, sem ekki var að vænta, eins og vikið er að í
annari grein hér í blaðinu. Jón Sigurðsson vildi luta
konungi einum, en engri erlendri þjoð. Ýmsir hefðu
ráðizt á hvort tveggja, Dani og konunginn. En Jón
afneitaði Dönum einum og ríkisþingi þeirra og beindi
öllum sínum kröfum og bænarskrám til konungs sjalfs.