Heima er bezt - 01.09.1956, Blaðsíða 8

2S8
Heima
--- er bezt
Nr. 9-10
hamingju
Ásgeir Ásgeirsson, hefir að |)ví leyti erft
hans, að vera nú sjálfkjörinn. En það er ekki einungis
hans lof, heldur þjóðarinnar sjálfrar, að hún hefir sýnt
réttan skilning á þessu embætti, þrátt fyrir allan flokka-
drátt, sem forsetinn stendur fyrir utan og ofan. Ásgeir
Ásgeirsson á nú fjögurra ára forsetareynslu að baki, og
fjögur ár framundan, ótrufluð af öllum ágreiningi urn
endurkjörið.
IV.
Ásgeir Ásgeirsson á fjölbrevtta ævi að baki og hefir,
eins og þjóðin sjálf, reynt hin miklu umskipti þessar-
ar aldar.
Hann er fæddur í Kóranesi á Mýrum vestur 13. maí
1894, fluttist þaðan í Straumfjörð, en síðan til Reykja-
víkur upp úr aldamótunum með foreldrum sínum
Jensínu Björgu Matthíasdóttur og Ásgeiri Eyþórssyni
kaupmanni. Um æskuheimili sitt hefir hann rita'ð ítar-
lega og góða grein í bókinni „Móðr mín“. Er þar fag-
urlega lýst góðri og mikilhæfri konu og ágætu heimili,
enda hefir forseta vorum orðið drjúgur móðurarfurinn.
Um námsárin í Menntaskólanum í Reykjavík hefir Ás-
geir Ásgeirsson ritað greinina „Tímamót“ í hundrað
ára minningarrit Menntaskólans.
Eftir að Ásgeir Ásgeirsson fluttist til Reykjavíkur,
var hann þó í sveit á hverju sumri frarn yfir tvítugs-
aldur, lengst af á Mýrunum, en einnig í Vík í Mýrdal,
Möðrudal á Fjöllum og í Vestmannaeyjum. Á iVíýrum
var hann lengst af í Knarrarnesi hjá Ásgeiri Bjarnasyni
og Ragnheiði Helgadóttur, foreldrum Bjarna sendi-
herra og frú Þórdísar á Húsavík, en þar var hið mesta
myndarheimili. Bóndi var hinn mesti veiðimaður og
Ragnheiður hin ágætasta húsmóðir. Allur var heyskap-
ur í eyjum, kofnatekja og æðarvarp, selveiði í útskerj-
um, og öll störf hin fjölbreytilegustu. I Möðrudal var
.J
Ásgeir Ásgeirsson hjá Sefáni Einarssyni og Arnfríði
Stefánsdóttur. Þar er landrými mikið, og blasir fjalla-
drottningin Herðubreið við í vestri. Heyskapur er þar
um mýrasund, melgíga og víðigrundir. Stóð var þar
margt, góðhestar og mikill sauðfjárbúskapur. Lætur
Ásgeir Ásgeirsson mikið af því, hve gott hafi verið að
dvelja í Möðrudal, og mun hann á þessum slóðum hafa
mótazt af hinni gömlu og góðu sveitamenningu, sem
þá var ósnortin af tveimur styrjöldum.
Rétt er og að minnast, að tvö sumur var hann í Vík í
Mýrdal hjá Gunnari Ólafssyni, síðar alþingismanni, og
Jóhönnu föðursystur sinni; var hann vikadrengur og
að nokkru leyti við búðarstörf, en Gunnar var þá
„faktor“ við Brydesverzlun. Allt var þar með gamla
laginu, lestir og verðlag. Minnist Ásgeir Ásgeirsson
enn, hvert var verðlag á hverjum hlut fyrir 50 árum, en
kvartar jafnframt um, hversu erfitt sé að fylgjast með
nútímaverðlagi. Einnig var Ásgeir Ásgeirsson í tvö
sumur í Vestmannaeyjum á háskólaárum sínum við
sundkennslu og heyskap. En sund lærði hann ungur,
og hvatti móðir hans mjög til þess. Er hann sundmaður
góður og iðkar þá íþrótt enn þann dag í dag jafnt
sumar og vetur í hinni gömlu sundlaug Reykjavíkur.
í Vestmannaeyjum þótti Ásgeiri Ásgeirssyni gott að
vera, enda var móðir hans fædd þar og hélt alltaf við
gamalli vináttu við gamla eyjarskeggja.
V.
Árið 1915 brautskráðist Ásgeir Ásgeirsson sem kandi-
dat í guðfræði frá Háskóla íslands og mun þá hafa
haft hug á að gerast sveitaprestur. Kom þá til mála, að
hann færi að Skútustöðum við Mývatn, en af því varð
ekki, því að biskup taldi ekki fært að vígja svo ungan
mann til prests, enda engin fordæmi fyrir því, að yngri
prestar væru vígðir en 23 ára. Gerðist Ásgeir Ásgeírs-
son þá skrifari hjá Þórhalli
biskupi Bjarnarsyni í eitt
ár. Voru þau þá heitbund-
in, hann og Dóra dóttir
biskups. Giftust þau áríð
1917. — Ljúfmennska og
glæsilegur virðuleiki for-
setafrúarinnar er rómað af
öllum þeim, er henni hafa
kynnzt, og verður hennar
nánar getið með mynd
hennar í næsta blaði af
„Heima er bezt“.

I/
f,tnU í<*»*i* G
Á Alþingishátíðinni árið 1930.
Asgeir Ásgeirsson, þáverandi
forseti Sameinaðs þings, flytur
háttðarræðu.