Heima er bezt - 01.09.1960, Side 31

von á einhverju. Og rétt í því að hún var kölluð upp í vitna-
stúkuna, kom inn hár og lotinn maður um sextugt, gráhærður og
gráskeggjaður, með biiggul undir hendinni. Ég kannaðist við svip
hans, en gat þó ekki komið honum fyrir mig. Augu þeirra mættust
og hann kinkaði kolli til hennar. Henni virtist létta mjög, og
hún laut niður að lögfræðingi Willoughtons, benti á gráhærða
manninn og fékk honum bréf, sem hún hafði haldið á í hendinni.
Síðan gekk hún rólega upp í vitnastúkuna.
Hamley las bréfið og sneri sér þegar að Haseldean, rétti honum
bréfið og talaði við hann f hálfum hljóðum. Honum var mikið
niðri fyrir. Haseldean las bréfið, og virtist það einnig hafa mikil
áhrif á hann. Hamley brá sér úr sæti sínu og fór til gráhærða
mannsins, sem enn þá stóð rétt innan við dyrnar, og fór að tala
við hann með ákafa.“
Úr einni af bókunum Úrvals leynilögreglusögur
152. FKÆGAR KONUR
eftir Henré Thomas og Dana Lee Thomas. I bók þessari
eru þættir af 16 konum, sem allar gátu sér heimsfrægðar
og sumar eru meðal kunnustu persóna mannkynssögunn-
ar. „ . . . öllum þessum konum er það sameiginlegt, að
þær eru gæddar óvenjumiklum hæfileikum, og þeirra
bíða mikil örlög. Af þeim sökum er bók þessi í senn
skemmtileg og menntandi. . . .“ — Steindór Steindórsson
frá Hlöðum. Magnús Magnússon þýddi og endursagði. —
Bókin er 260 bls. í stóru brati með myndum af öllum
konunum.
í lausasölu kr. 75.00 Til áskr. HEB aðeins kr. 50.00
„ . . . Foreldrar Florence Nightingale gláptu á hana furðu
lostnir, er hún minntist á það í fyrsta sinni við þau, að sér léki
hugur á því að verða hjúkrunarkona. Hvílík ósvinna. Kona af
einni auðugustu ætt Englands ætlaði að gegna því starfi, sem
talið var einna auðvirðilegast af öllum störfum, og gat í rauninni
naumast nefnzt því nafni. „Ffjúkrun er nær einvörðungu," skrifar
læknir einn, sem var samtíðarmaður Florence Nightingale, „stund-
uð af drukknum skækjum, sem lögreglan hefur hirt, og gefið
kost á að kjósa um tvennt, að fara í svartholið eða hjúkra sjúk-
um .... Oft og einatt finnast þær sofandi undir rúmum hinna
dauðu sjúklinga sinna, því að þær hafa drukkið lyfin og áfengið,
sem þeim var ætlað."
Og því var það, að þegar hún minntist á þetta við foreldra
sína, þá brá þeim eins og hún „hefði mælzt til þess að verða
eldabuska." Þau höfðu ekki vandað til uppeldisins á dóttur
sinni til þess, að hún lítiilækkaði sig svo. William Shore Night-
ingale, eigandi Embley Park, Hampshire, hafði hugsað sér, að
dóttir hans yrði hefðarfrú, eins og hin glæsilega móðir hennar,
enda var hún fegurst og bezt gefin af öllum börnum hans.“
Úr bókinni Frcegar konur
150. SANNAR DRAUGASÖGUR
eftir „Cheiro“. Bókin fjallar um samband framliðinna
manna við þá, sem ennþá lifa á þessari jörð. Er henni
skipt í tvo flokka og ræðir í hinum fyrri um framliðna
menn, sem birzt hafa, án þess að sambands hafi verið
leitað við þá, en síðari flokkurinn um miðilsfundi o. fl.
Bókin er 224 bls. í stóru broti og með mynd höfundar
(Louis Hamon, greifa). Kristmundur Þorleifsson þýddi.
I lausasölu kr. 85.00 Til áskr. HEB aðeins kr. 60.00
„ . . . í sögu þeirri, er hér hefur, mun ég skýra frá dularfullu
atviki, sem bar við á járnbraut einni í Englandi. Af augljósum
ástæðum er ég neyddur til þess að halda leyndu nafni hins stóra
járnbrautarfélags, er átti járnbraut þessa.
Kvöld eitt, síðla hausts, fyrir nokkrum árum, sat ég heima hjá
mér í Lundúnum og var að lesa. Klukkan var um 10. Var þá
dyrabjöllunni hringt og nokkrum andartökum síðar vísaði þjónn-
inn minn ókunnum manni inn til mín.
„Afsakið þér, herra minn, að ég skuli koma um þetta leyti
dags," mælti hann; „en ég er í hinum mestu kröggum, og þér
eruð eini maðurinn í Lundúnum, sem ég hef trú á að geti hjálpað
mér, aðeins ef þér viljið hlýða á sögu mína.“
Úr bókinni Sannar draugasögur
151. SANNAR KYNJASÖGUR
eftir „Cheiro“. Hér segir frá mörgum merkilegum og
ótrúlegum hlutum, sem höf. leggur drengskap sinn að
veði fyrir að átt hafi sér stað. „(Bókin) . . . er mjög
skemmtileg aflestrar, auk þess sem hugsandi fólk mun
hafa einnig á annan hátt ánægju af henni. Þama er lýst
mörgum hlutum furðulegum — og þó er sagan um
smyrðlingshöndina einna eftirtektarverðust. En allt er
efnið merkilegt. . . .“ — Kristmann Guðmundsson.
Bókin er 246 bls. í stóru broti, með nokkrum myndum.
Kristmundur Þorleifsson Þýddi.
I lausasölu kr. 85.00 Til áskr. HEB aðeins kr. 60.00
„ í þessum þætti segi ég einkennilega en sanna sögu af
smyrðlingshönd, er sýndi athyglisverð merki þess, að hún væri að
lifna við aftur eftir nokkur þúsund ár.
1 þættinum hér á undan skýrði ég frá því, hvernig von Heller
prófessor og mér var bjargað frá þvx að verða kviksettir í einni
konungagröfinni. Ég sagði frá því, hvernig okkur var bjargað af
trygga, egypzka fylgdarmanninum, sem við fengum með okkur
frá Cairo.
Lesendurnir munu minnast þess, að ég skýrði frá því, að gamli
maðurinn hafði sagt mér að hann liti á E1 Karnak sem heimili
sitt, vegna þess, að á löngu liðnum öldum höfðu forfeður hans
verið starfandi prestar þar í musterunum. Vegna þess hve þakk-
látur hann var mér fyrir það, að ég var honum góður í veikindum
hans, og einkum eftir að hann hafði egnt á sig fjandskap arab-
isku leiðsögumannanna, með því að bjarga okkur, varð hann
mér eins trúr eins og nokkur rakki hefur verið húsbónda sínum."
Úr bókinni Sannar kynjasögur
43. ÖRLÖG ORÐANNA
eftir dr. Halldór Halldórsson prófessor. „í bókinni „Or-
lög orðanna“ tekst Halldóri að gera tvennt í senn, rita
skemmtilega og alþýðlega, svo að hver og einn getur not-
ið þess af ánægju og skilningi, — og hitt að rita vísinda-
rit með þeim ágætum, að svari öllum kröfum sem mál-
vísindi nútímans krefjast.“ — Jón Gíslason.
í lausasölu kr. 150.00 Til áskr. HEB aðeins kr. 105.00
......Vorið 1956 lærði ég austur á Fljótsdalshéraði orðin
grassúr og gjásungur. Bæði voru þau sögð merkja „illindi" (í
krökkum). Orðið grassúr var mér kennt í sambandinu það er
grassúr i honum. Orðið gjásungur mun vera mjög fátítt. Heim-
ildarmaður minn hafði aðeins heyrt það af vörum einnar konu,
sem er heimilisföst á Héraði og er algerlega austfirzk að ætt.
Kvað hann þessa konu stundum segja: „Það er bölvaður ekki sen
grassúr og gjásungur i krökkunum." Heimildarmaður minn hugði,
að bæði orðin væru tilbúningur kerlingar, en svo er því að minnsta
kosti ekki farið um orðið grassur, eins og brátt verður rakið.
Orðið gjásungur virtist mér þegar í upphafi tortryggilegt. Um
það hefi ég engar heimildir fundið. Hafa margir minnzt á það
í bréfum til mín, en enginn þeirra heyrt það, og er það því úr
sögunni."
Úr bókinni örlög orðanna
II. ÍSLENZKIR HAFNARSTÚDENTAR
eftir Bjarna Jónsson frá Unnarholti. „íslenzkir Hafnar-
stúdentar" er einstakt og merkilegt bókmenntaafrek.
Þeir eru hálfrar aldar verk, unnið af óþreytandi elju og
sívökulli samvizkusemi . . .“ — Brynjólfur Sveinsson
Heima er bezt 355