Heima er bezt - 01.12.1960, Blaðsíða 25

láta uppi í daglegu tali. En þessi tilfinning virðist fal-
in í djúpi hugans, og ef eitthvað bjátar á, þá skýtur
hún upp kollinum. — Jakob Thorarensen skáld segir
svo í kvæði sínu urn Jökulsá á Sólheimasandi:
„Einhver beygur orkar því,
allt hvað vökna sokkar,
að gegnuni þóttann grisjar í
guðræknina okkar.“
Svona er það með kirkjuna. I skjól hennar flýðu
menn á Sturlungaöldinni í von um það, að þar yrði
þeim þyrmt og gefið líf. — Einmana manni á ókunn-
um stað er kirkjan líka öryggi og skjól í vinalausum
ókunnum stað.
Að lokum vil ég segja hér stutta sögu, er gerðist í
fyrri heimsstyrjöld á árunurn 1914 til 1918. Skýrir hún
ef til vill betur en mörg orð, að kirkjan er tákn menn-
ingar og friðsældar, hvar sem er um víða veröld.
Flugmenn yfir Kyrrahafseyjum villtust af leið. Tæki
þeirra voru biluð og þeir náðu ekki sambandi við neina
flugstöð. Þeir vissu ekkert í hvaða átt þeir flugu og
benzínbirgðir þeirra voru á þrotum. Þá komu þeir auga
á óþekkta eyju, sem enginn þeirra kannaðist við. Þeim
virtist mögulegt að nauðlenda þar á sjólausri vík. En
hvernig yrði þá aðkoman í landi? hugsuðu flugmenn-
irnir. Þeir héldu sig vera á þeim slóðum, sem þeir töldu
að reglulegir villimenn byggðu, og hvað ætli yrði um
þá, ef þeir fyrirhittu á eynni herskáa villimenn, eða
jafnvel mannætur? En þá komu þeir auga á litla kirkju
í friðsælu, litlu þorpi skammt frá ströndinni. Um leið
hvarf þeim allur ótti. Nú var ekkert hik á þeirn að
reyna nauðlendingu. Kirkjan var tákn menningar og
mannkærleika. Þarna myndu þeir fá ágætar móttökur.
Nauðlendingin tókst vel og flugmönnunum varð að
trú sinni. A eyjunni bjuggu kristnir menn og móttök-
urnar voru hlýjar.
Nú líður að jólum. Á jólunum er jólabirta í öllum
kirkjum um víða veröld. Jólaguðspjallið, — sagan um
fæðingu frelsarans — er þá lesið í hverri kirkju og hef-
ur svo verið gert um 19 alda bil, og enn er sú saga
jafn nv og hugljúf.-----Sú saga fyrnist aldrei.
GLEÐILEG JÓL!
Stefán Jónsson.
Bréfaskipti
Kristjana Vilborg Ketilsdóttir, Kollavík, Þistilfirði, pr.
Þórshöfn, óskar eftir bréfaskiptum við pilt eða stúlku á aldr-
inum 11—13 ára.
Rósbjörg H. Jónasdóttir, /érossavík, Þistilfirði, pr. Þórs-
höfn, óskar eftir bréfaskiptum við pilt eða stúlku á aldrin-
um 12—16 ára.
Sœberg Jóhannesson, Ytri-Tungu, Staðarsveit, Snæf., óskar
eítir bréfaskiptum við unglinga á aldrinum 14—16 ára. A-
hugamál: Frímerkjasöfnun.
Aðalheiður Á. Jóhannsdóttir, Eiði, Langanesi, N.-Þing.,
óskar eftir bréfaskiptum við pilta eða stúlkur á aldrinum 15
— 17 ára.
Berglaug Jóhannsdóttir, Eiði, Langanesi, N.-Þing., óskar
eftir bréfaskiptum við pilta eða stúlkur á aldrinum 16—20
ára.
Ingi Ragnar Asmundsson, Skálanesi, Seyðisfirði, N.-Múl.
óskar eftir bréfaskiptum við stúlkur á aldrinum 20—25 ára.
Æskilegt að mynd fylgi bréfi.
Guðrún Kristinsdóttir, Garðshorni, Skagahreppi, A.-Hún.
óskar eftir bréfaskiptum við pilta og stúlkur á aldrinum
16—25 ára.
Hafsteinn Aðalsteinsson, Húsatúni, Haukadal, Dýrafirði,
óskar eftir bréfaskiptum við pilt eða stúlku á aldrinum 12—13
ára. Mynd fylgi.
Ingibjörg Skúladóttir, Reykjaskóla, Hrútafirði, V.-Hún.
óskar eftir bréfaskiptum við pilta á aldrinum 16—18 ára.
Margrét Guðmundsdóttir, Reykjaskóla, Hrútafirði, V.-Hún.
óskar eftir bréfaskiptum við pilta á aldrinum 14—16 ára.
Jóna Guðmundsdóttir, Reykjaskóla, Hrútafirði, V.-Hún.
óskar eftir bréfaskiptum við pilta á aldrinum 12—14 ára.
Mynd fylgi.
Inga Seemundsdóttir, Eyri, Gufudalssveit, A.-Barð. óskar
eftir bréfaskiptum við pilta eða stúlkur á aldrinum 16—17
ára. Mynd fylgi bréfi.
Höskuldur Ragnarsson, Hrafnabjörgum, Arnarfirði, V.-Is.,
óskar eftir bréfaskiptum við pilta eða stúlkur á aldrinum
16-22 ára.
Guðmunda G. Olafsdóttir, Svanshóli, Bjarnarfirði, Stranda-
sýslu óskar eftir bréfaskiptum við pilta eða stúlkur á aldr-
inum 19—22 ára.
• • VILLI • • • • •