Heima er bezt - 01.01.1984, Blaðsíða 11

Heimili Kristjáns og Marjorie á Gimli. Fyrir framan húsið
blakta f.v. fánar Manitoba-fylkis, Kanada og íslands.
Húsið ber ekki sérstakt nafn, en sumarbústaður þeirra
heitir hins vegar ,,Tjörn“, eftir Tjörn í Svarfaðardal.
Marjorie sem Fjallkonan á 100 ára af-
mæli íslendingabyggðarinnar á Gimli,
sem haldið var hátíðlegt 1,—3. ágúst
1975. Hún var í aðalstjórn Þjóðrækn-
isfélagsins í 4 ár. Aðalstarf hennar nú
er við ferðaskrifstofu þeirra hjóna,
„Viking Travels".
aðist þessi ráðagerð. Ári seinna, í nóvember 1948, giftumst
við og þá hefst hin sameiginlega saga okkar.
Við keyptum eitt elsta húsið sem uppi stóð í Gimli. Það
voru hvorki frárennsli (skolplagnir), né rennandi vatn í
Gimli í þá tíð og öll hús hituð með eldiviði eða kolum. Þetta
voru gífurleg viðbrigði fyrir unga eiginkonu, sem vanist
hafði þægindum borgarlífsins. Fjórum árum seinna, 1952,
reistum við okkur nýtt hús með öllum nýtískuþægindum.
Fyrstu 10 árin vorum við svo lánssöm að eignast þrjár
fallegar og hraustar dætur. Á þessum árum hafði Marjorie
nóg að gera heima við kringum börn og bú. Hún saumaði
öll föt á stúlkurnar, starfaði fyrir kirkjuna og skautaklúbb-
inn sem dætur okkar voru í.
Eftir 16 ára dvöl á Gimli seldum við hús okkar þar og
fluttum til Winnipeg. Þar tók ég upp samstarf við 3 bræður
mína í byggingaiðnaðinum. Fyrirtæki okkar nefndist
„Arnason Construction“. Verkefni okkar fólust einkum í
ýmiss konar pípulögnum, bæði í húsbyggingum og undir ár
og í vötn. Við buðum í öll verkefni þar sem áhætta var
mikil. Þetta gaf mest í aðra hönd. Þau 15 ár sem ég starfaði
við byggingafyrirtækið dvaldi ég langdvölum að heiman.
Við unnum um allt Manitoba-fylki, í Saskatchewan og víða
við Hudson-flóa. Þetta hafði það hlutskipti í för með sér
fyrir Marjorie, að hún þurfti að ala stúlkurnar upp að
mestu einsömul. Á þessum árum tókst henni að vinna
hlutastarf úti og sjá um heimilið samtímis. Árið 1974 seld-
um við hús okkar í Winnipeg og fluttum til Gimli, en þar
höfðum við reist nýtt hús, sem við búum í núna.
Ég er fædd í Winnipeg, en ólst upp í Riverton, gekk þar
í skóla og sótti framhaldsnám í Winnipeg í verslunar-
fræðum við „Success Business College".
Móðurafi minn, Eyvindur Jónasson Doll, hafði mikil
áhrif á líf mitt. íslenska var töluð heima og ég skildi
ekki annað tungumál, þangað til ég fór ískóla. Eftir að
afi dó var ég hins vegar ekki ítengslum við íslenskuna
þar til ég hitti mannsefnið mitt, Kristján T. Árnason. í
föðurhúsum hans talaði fólk íslensku. Ég hef þjálfast
mikið í því að halda uþpi samræðum á íslensku ítíðum
heimsóknum okkartil fslands hin seinni ár.
Faðir minn var af skoskum ættum og verður ættar
hans ekki nánar getið hér, en íslenskur uppruni minn í
móðurættina er svona:
Móðir mín var Egilsína Guðlaug Doll. Móðuramma
mín var Sesselja Jóhannsdóttir, sem fæddist á
Akureyri 21. nóv. 1879. Foreldrar Sesselju voru Jó-
hann Einarsson (Daníelssonar) og Kristín Eldjárns-
dóttir (Sveinssonar). Hún var afkomandi sr. Hallgríms
Eldjárnssonar á Grenjaðarstað eins og Kristján heit-
inn Eldjárn forseti.
Móðurafi minn, Eyvindur Jónasson Doll, fæddist í
Hrossholti í Eyjarhreppi á Snæfellsnesi 22. 3. 1858.
Foreldrar hans voru Jónas Eyvindsson (Gíslasonar),
bóndi þar, og Kristín Jónsdóttir (Jónssonar), frá
Höskuldsstöðum íLaxárdal, Dalasýslu.
Heima er bezl 7