Æskan - 01.04.1966, Blaðsíða 39

Áhöld.
Áhöldin,
sem við þurfum að
tlga í sambandi við fiskaeldið,
,egna aðallega tveimur lilut-
Verkumt
a) að verma vatnið og halda
Vl hæfilega volgu,
' að halda kerinu lireinu.
Hitarinn (1) er venjulega
Q ers*valningur með rafleiðslu
hitaelementi. Bezt er að láta
91111 iiggja á sandlaginu sem
bakhlið kersins, svo að
ailn verði sem minnst áber-
jGa;ta verður þess að setja
* arann aldrei í samband við
, 1113gn, nema liann sé allur
" í vatni.
•iitastiHir (2) er tengdur í
j* leiðslu hitarans, þannig að
s,ann. slekkur á honum i hvert
^ 'inl> sem vatnið liefur náð
kv .Í'egum hámarkshita, en
eikir aftur, áður en vatnið
Vat*lar lnun- Hæfilegur
Cel”5hiti C1' 25~26 gfáður á
fisk'US °í’ hentar fyrir flesta
ij.S.!a’ sem venjulega eru hafð-
Ur' samhýliskeri. Allt, sem lýt-
Ve i,ai5 fafmagni, er auðvitað
1 knnnáttumanna og ber að
varast livers konar fúsk x því
sambandi. Ef liitastillirinn
lieldur ekki vatninu hæfilega
volgu, þarf að stilla hann.
Hitamælir (3) þarf að vei-a í
kerinu og fylgjast með á hon-
um, hvort hitaiú og hitastillir
vinna rétt. Til eru hitamælax-,
sérstaklega gerðir fyrir fiska-
ker. Þeir eru venjulega þyngdir
með hlýi í neðri enda, til þess
að þeir fljóli lóðréttir ívatninu.
Á þá er sérstaklega afmarkað
það liitasvið, sem fiskunum
hentar.
Rúðuhreinsari (4), sem liægt
er að festa i venjulegt rakvélar-
blað, er notaður til þess að
skafa grænuþörunga og annað,
sem sezt innan á liliðar kersins.
Skafðu rúðurnar að ofan frá
og niður eftir, farðu í'ólega og
gætilega að öllu, reyndu að
grugga ekki vatnið og gættu
þess, að glerið rispist ekki.
Alltaf verður eittlivei't botn-
fall í kerinu og þarf að hreinsa
það stöku sinnum. Til þess er
botnsugan (5) hentugt áliald.
Þú heldur þumalfingri fyi’ir
efri endann, en stingur þeim
neðri niður í kerið þannig, að
MVAÐER
INNKAUPA5AMBAND FRIMERKJA5AFNARA?
þaðer ítofnað af|»Kemur áhuga-
iömum ^öfnurum í þeim tilgangi
qera frímerkjasöfhyrum kleift að
til að trxgqja jemöruggast
aðekkert geti fariöfratnhjá honwm
efla frímerUjasöfnun meðal
Av almenningj eftír föngum .
Frimerkjaíafnarar.inúíðykkur ^krifleqaeða
komiðaðVeíturgötulM milli kl.5'5 o«j 7 alía
virkadagaog kynn ið ykkur starfsemi okkar.
INNKAUPASAMBAND FRIMERKJASAFNARA
VESTURGÖTU 14 - REYKJAVÍK
Iiann nemi við óhreinindiu, þá
lyftix'ðu fingrinum, unz þú
séi'ð, að óhx-einindin hafa sog-
azt upp í víddina á glei-píp-
unni. Auðvitað þarf svo að
bæta vatni í kerið í stað þess,
sem fleygt er.
Háfurinn (6) er notaður til
þess að ná fiskunum, ef það er
alveg nauðsynlegt. Verður þá
að fara að öllu með gát og gera
ekki usla í þessu friðsama ríki.
Oft er gott að nota einhvern
staut (t.d.) úr plasti til að í-eka
fiskinn í háfinn. Minnztu þess,
að hrygnur, sem eru komnar
mjög nálægt goti, mega sér-
staklega illa við linjaski.
GleSílegt
sitimar!