Æskan - 01.10.1975, Blaðsíða 34

ÞaS var sólskin og fallegt um að litast á Keflavíkurflugvelli, þegar þau Kristín og Óskar gengu um borS
í LoftleiSaþotuna „Snorra Þorfinnsson".
B gömlum ævintýrum segir stundum frá hinum ó-
trúlegustu hlutum, sem voru þeirrar náttúru, að
ekki þurfti annað en að óska sér tilvist þeirra til þess, að
þeir yrðu að veruleika og nýttust söguhetjunum til ýmissa
þarflegra framkvæmda eða ferðalaga. í sögunni af bræðr-
um tveim, segir, að er þeir fæddust og sáu, að mörg eldri
systkini voru fyrir, þá ákváðu þeir að yfirgefa heimilið
strax og leita sér frægðar og frama. Þar kom, að annar
bróðirinn lenti hjá gamalli konu og átti þar góða vist.
Gamla konan var göldrótt, eins og slíkar voru gjarnan f
ævintýrunum. Meðal þeirra hluta, sem hún gaf uppeldissyni
sínum, var likan af skipi. Þetta líkan var þeirrar náttúru,
að ekki þurfti annað en stinga tánni ofan i skipið og fara
með einfalda töfraþulu, þá stækkaði það og varð að glæsi-
legu, stóru fjórmöstruðu seglskipi. Þetta skip sigldi ekki
einungis sjó, heldur klauf það loftin blá með feikna gný
og eigandinn, sem svo snemma hafði yfirgefið æskuheimili
sitt, vann í ævintýrinu þá dáð að ráða niðurlögum sjö-
höfða dreka, sem spjó eldi og eimyrju og hótaði að eyða
landinu, nema hann fengi kóngsdótturina fögru. Eins og
í öllum góðum ævintýrum endaði sagan þannig, að hetjan
unga sem átti skipið hlaut kóngsdótturina og hálft konungs-
ríkið að launum, því þannig eiga góð ævintýri að enda.
ENN GERAST ÆVINTÝR
Nú eru dagar slíkra ævintýra löngu fiðnir, og okKtj|
dugir ekki að stinga stóru tánni í líkan af seglskip1-
þess að það stækki og svífi með okkur um loftin Þ ■'
Hins vegar gerast önnur ævintýri og þau hreint ekki
merkari. Við þurfum ekki á göldrum að halda, til þesS
eiga þess kost að stíga um borð í loftskip, sem flytur okK
yfir fjarlæg höf og fjöll. Yfir blómlegar sveitir og brei
elfur og lendir að lítilli stundu liðinni í umhverfi, sem ok
er gjörsamlega ókunnugt og framandi. Og þannig var Þe
líklega innanbrjósts ferðalöngunum ungu, sem lentu á n 9
vellinum í Luxemborg um hádegi hinn 20. maí síðastl’
Loftskipið okkar var hvorki meira né minna en Loftle* ^
þotan „Snorri Þorfinnsson" og til marks um stærðina
nefna það, að f þessari ferð voru farþegarnir frá Kef'a
til Findel-flugvallar 242. ,
Eldsnemma morguns höfðu þáu vaknað í Reykjavík, °
ar B. Árnason frá Dalvík, 11 ára, sem hafði komið til ^
arinnar daginn áður og Kristín Ellen Bjarnadóttir
Reykjavík, 13 ára. Kannski höfðu þau ekki sofið mjög a ^
um nóttina, þvi ferðahugurinn var mikiil, enda Þettakj
fyrsta sinn, sem þau ætluðu til útlanda. Það bar þó e
á öðru, en þau væru vel vöknuð og hress í bragði, er P
32