Æskan - 01.10.1975, Blaðsíða 51

Myndin er tekin í dýragarðinum í Kaupmanna-
höfn. Það er engu líkara en björninn hafi eitt-
hvað mikilvægt fram að færa við vin sinn, mann-
irir>, sem færir honum mat og hugsar um hann.
best gæti maður trúað því, að bangsi væri
a® biðja um hunang eða sykurmola, það er nefni-
,e9a það besta sem birnir geta hugsað sér.
FerjumaSur.
Messíasi eftir Hándel. Meðan á
þessari viðhöfn stóð í kirkjunni, var
Markúsartorgið fyrir utan eins og
allt annar heimur. Þar sat fólk úti í
.kvöldblíðunni við borð og stóla og
fékk sér hressingu. Danshljómsveit-
ir spiluðu af mikilli leikni, og það
Ivar klappað, sungið og dansað af
suðrænu fjöri, svo hávaðinn heyrð-
ist öðru hverju inn í kirkjuna.
BBúðir eru opnar langt fram á
kvöld, sumar jafnvel á hátíðum
einnig. Annars virðist sérhver bara
loka, þegar honum finnst hann hafa
grætt nóg þann daginn. Vonlítið er
að rata um götur í Feneyjum. Þær
eru flestar þröngar mjög, oft ekki
nema smugur milli húsa og enda
kannski við eitthvert síkið. Verður
þá annað hvort að snúa við eða
faka áætlunarbát. Mjög gaman er
að sigla á stóra síkinu •— Canal
Grande — sem er rúmlega 3 km á
lengd, liggur í sveig, og gnæfa fjöl-
margar hallir á báðum bökkum. Það
sér á, að Feneyingar voru ríkir og
voldugir fyrr á öldum. — Oft hljóm-
ar skyndilega söngur úti á götun-
um. Það er nú meira, hvað ítalir
Ihafa gaman af að syngja. Og þröng-
ar göturnar eru furðu góðir hljóm-
leikasalir."
Heyrðu mig
gamli vinur
nu,

L
49