Æskan - 01.05.1978, Síða 25

~~ þarna eru strokubörnin! Stans! NEMIÐ STAÐAR!
~~ Feldu þig í kjarrinu og ég skal leika á þá! kallaði
en9urinn og stökk svo snöggt milli mannanna, að þeir
u,,u urn fæturna á sér.
~~ Takið strákinn! öskraði annar þeirra. Hann var í
uðum buxum og var hermaður.
Svo hlupu þeir á eftir drengnum, en hann slapp.
~~ þá leitum við að stúlkunni, sagði hermaðurinn.
v° leituðu þeir og leituðu. Litla stúlkan lá svo grafkyrr
°SI þorði varla að draga andann . . . Nú nálgaðist fóta-
10 ■ • ■ stór hnefi tók í runnana til að draga þá til hlið-
ar.
hóaði drengurinn aftur, hann var nálægur, og
ennirnir byrjuðu að elta hann.
~~ Bara, að þeir nái honum ekki, hugsaði hún. Um leið
0rT1 hann hlaupandi.
Þeir gáfust upp, sagði hann másandi. — Komdu,
1 skulum fara til „Heimsenda".
Se~~ Þama er hann, sagði hún og benti á gamlan kofa,
hús r°S'r UXU upÞ me^ ve99Íunum — Amma a þstta
■ °9 það heitir „Heimsendir" og þar var ég, þegar ég
var lítil.
T" Þaö ®r eins og smáhöll, sagði drengurinn glaður.
^ mma varð svo hrifin, þegar litla stúlkan hennar kom.
a n ha*ði beðið eftir henni. Börnin fengu góðan mat, og
a leyfði þeim að sofa í tveimur lokrekkjum, sem voru
Unáirsúð.
Da9inn eftir varð drengurinn að fara heim. Annars
u menn leita hans og ef til vill finna „Heimsenda”.
st!~~ ^inhvern tíma sendi ég eftir þér, sagði hann við
una. — þá geturöu komið og leikið við mig.
0 fór hann og hún veifaði lengi, lengi. .
Uaa nr
la9ði
iHgðag nokkurn komu boð frá honum, og litla stúlkan
garð' aí sta^- Hun íór til borgarinnar. . . gegnum stóran
'nnari ^ar St°ö hann f<^r meö hana ' ' ' lil hallar~
^innur pabbi þinn hér? spurði hún undrandi.
Já, svaraði drengurinn. — Og þarna kemur hann.
^n þetta . . . þetta er kóngurinn, stundi hún.
Svo
En
skildi hún, að hann var prinsinn og hneigði sig.
stað <fren9unnn tók um mittið á henni og dansaði af
Mér þykir svo vænt um þig, að ég fylgi þér á
''^'fnsendar hrópaði hann.
aöra er sa" Þv' a® öllum, sem Þykir vænl um
’er Ijúft að fylgja þeim á heimsenda.
Hvernig á
að ganga
um landið?
útívistarmerki
Hér eru nokkur merki, sem NáttúruverndarráB lætur
setja upp i þjóðgörðum, á triðlýstum stöðum, fólkvöng-
um og útivistarsvæðum, þar sem þörf gerist. Það er
von ráðsins, að fólk kunni að meta þá leiðbeiningu,
og fari að þeim tilmælum, sem i þeim felast.
GönguletQ
»8
iáI DU
<£Hia]
V»tr»»»*Jerni Upptý*i»>g*r
®| \0\ U [Sl
Aningarstaður Snyrting
Utsyni
£
{ Veitmgar AthyglisverSur Merki Nánúru-
steSur verndarráOs
Aðvörunar-
merki
AA
Hastta Grtóthru^^^^
vstnasvasði