Æskan - 01.05.1978, Page 42

37
Málmar.
Einu sinni, þegar Jón var
að leika sér úti, fann hann
pening. Hann hljóp til.afa og spurði, hvort
hann gæti ekki keypt sér skíði fyrir hann.
„Þetta eru bara 5 aurar, og er lítið hægt að
kaupa fyrir þá,“ sagði afi. Svo sagði afi, að
í peningnum væri málmur, sem héti eir, og
væri hann grafinn úr jörðinni. „Eru þá ekki
fleiri málmar í jörðinni?“ spurði Jón. „Jú,“
sagði afi, „til dæmis gull, silfur og járn. Alla
þessa málma notum við nokkuð, en þó járn
mest. Stóru skipin eru úr járni. Gull og silf-
ur eru dýrir málmar.“
1. Hvað fann drengurinn?
2. Hvaðan koma málmamir?
3. Hvaða málm notum við mest?
Heyskapur.
Gunna og Sigga voru úti á túni að leika sér. „Við
,&-*■** k 'VA' Wjii
skulum slá,“ sagði Sigga. „Já, og raka líka,
sagði Gunna. „Við skulum sækja skæri og
klippa grasið,“ sagði Sigga. „Og greiðuna
hennar mömmu til að raka með,“ sag^1
Gunna. Og svo voru skærin og greiðan sott,
og nú var byrjað á heyskapnum. En hann
gekk seint. — Loksins náðu þær ofurlíti^1
tuggu í svunturnar sínar. En þá voru sk£flD
orðin bitlaus og margar tennur brotnar uí
greiðunni. „Eg held, að betra sé að nota
orf og ljá, eins og pabbi gerir, og hrífu, eins
og mamma gerir,“ sagði Sigga.
1. Hvað hétu telpumar?
2. Með hverju heyjuðu þær?
3. Hver töldu þær beztu verkfærin?
BARNA-
HJAL
Sigga iitla átti heima á afskekktum
bæ, og hún lék sér oft að því að vera
gestur.
Guðrún frænka hennar hafði dvalið
þarna á heimilinu vikutíma í sumar-
leyfi sínu. Daginn eftir að hún fór
kemur Sigga til mömmu sinnar og er
með brúðu og handtösku. Hún heilsar
innilega og segir: Ég er Guðrún
frænka, og ég ætla að vera vikutíma
hérna hjá ykkur.
— Vertu velkomin, segir mamma.
En ekki vissi ég þaö fyrr að þú ættir
barn. Ég hélt að þú værir ógift.
— Ég gifti mig í gær og eignaðisj
barnið sama daginn. Þá hafði ég nU
nóg að gera.
Helga var látin hátta klukkan 7 a®
kvöldi og mamma bauð henni gð*a
nótt. En klukkan tíu kemur Helga inn 1
stofu til mömmu.
— Hvað er að sjá þig? sagð'
mamma. Ertu ekki farin að sofa?
Helga svarar með áherslu:
— Það er ekki gott að sofa þegar
hugsið er vakandi.