Æskan - 01.10.1978, Qupperneq 38

KNATT-
SPYRNA
Gabbhreyfingar, brellur, hreyfingar
leikmanns til þess að villa um fyrir
mótherja, þ.e. kalla fram hjá honum
viöbrögð, sem auðvelda, að komist
verði á svig við hann og í nýtt faeri.
Gabbhreyfingar eru afar stór þáttur í
knattspyrnu og þýðingarmiklar í við-
ureign tveggja leikmanna.
Töklun/knattrán, greinist í loku
(„blokkeringu") að framan með sóla
eða innanfótar, í stökum mótherja,
ásamt því að ná knettinum af honum,
og í rennslistöklun.
Tækni markvarðar. Markmaðurinn
má snerta knöttinn með höndum inn-
an vítateigs. Af þeim sökum er tækni
hans og þjálfun frábrugðin því, sem er
um aðra leikmenn. Tæknin nær til
þess að taka upp knött, grípa hann og
kasta sér á hann, að slá hann með
hnefa eða lófa, hún nær og til útkasts
ásamt markspyrnu.
Taktík. Bæði í vörn og ýmsum leik-
aðferðum, þ.e. ákveðnu skipulagi,
sem ýmist er bundið við einstakan
leikmann, hluta liðsins eða liðið allt.
Sóknarleikur. Grundvallaratriði
hans og forsenda fyrir leikfléttum eru
sendingar. Þær skiptast í þversend-
ingar, beinar sendingar og baksend-
[ heimsmeistarakeppninni, sem ,ran]
fór í Rio árið 1949, bar það við, a
brasilískur liðsforingi varð bra
kvaddur, þegar Uruguay skoraði sifl^
urmarkið móti Brazilíu, °9 ^
Uruguaybúar fengu hjartaslag
taugaæsingunni, þar sem Þeir 9 ^
við útvarpstæki sín og hlustuðu
lýsingu á leiknum.
I kanadísku blaði var eitt sinn 9rejj1
um knattspyrnukappleik þar íian (
Fréttaritarinn lýsti hverju smáatt ^
frá fyrsta sparki og endaði 9rein[!Ja
þannig: „En því miður varð að s 1
leiknum í hálfleik, þegar leikar
stóðu
1:1, því að áhorfendastúkan brann-
« að
í Englandi bar það vlð eitt sinn.
stór hópur æstra og reiðra áh°
enda, sem ekki höfðu getað *enjjs ^
aðgöngumiða að vellinum, rU“ ^
gegnum einar vallardyrnar: 34 ^
iífið í troðningnum og 500 slösuðu®
en kappleikurinn hélt áfram, einS
ekkert hefði í skorist.
KNATTSPYBNA