Æskan - 01.10.1978, Qupperneq 49

HÚSGAGNASMIÐUR
l^Þessa iðngrein er nú hægt aö læra í
n nskólanum í Rvík eingöngu og þurfa
^ar þVf ekki aö k0mast á náms-
nin9 hjá húsgagnasmíðameistara.
^^andinn, hvort sem er karl eða kona,
, að hafa lokiö grunnskólanámi og
ur inntökualdur er 15—16 ár.
'önskóla,
sem hefst snemma i
“Pternber, fer nemandinn í svokallaða
®'Önadeild.
essi deild er fyrir þá sem hyggja á
eöa störf í tréiönaði og skyldum
9rej
num en helstar eru: húsasmíöi, hús-
Srn. asrT1íði, húsgagnabólstrun, skipa-
' i> myndskurður og hljóöfærasmíöi.
I ennslan er sameiginleg fyrir allar
ynlr °9 skoöast sem undirbúningur
jjn lr hverja þeirra sem er, en eiginlegt
nam er ekki hafiö. Þeir sem ráöast í
iönnám eftir þessa deild eiga rétt til
styttingar á námstíma sínum sem nemur
12 mánuðum.
Með verklegum æfingum og í formi
fyrirlestra fá nemendur kennslu í með-
ferö og viðhaldi handverkfæra og véla,
yfirborösvinnu viðar og efnisfræði tré-
iöna. Því næst fá þeir æfingu varöandi
ýmsar samsetningaraðferðir og aö
lokum smíöa þeir nokkur lítil húsgögn og
aðra muni, svo sem þök og stiga í
minnkuðum mælikvarða.
Við verklegu kennsluna eru m.a. eftir-
farandi atriði tekin fyrir:
1. Umgengni og þrifnaður á vinnustað,
mikilvægi þess viö framkvæmd verks
og til að koma í veg fyrir slys.
2. Kynning og meðferð algengustu
handverkfæra.
3. Meðferð mæli-, merkingar- og
stillingatækja.
4. Meðferð rafmagns-handverkfæra.
Lögð er áhersla á að kynna öryggis-
reglur svo sem jarðbindingu, raka-
hættu o. fl.
5. Efnisval og niðursögun þess. Gerður
er efnislisti eftir teikningu af
ákveönum hlut.
6. Ýmsar samsetningaraðferðir eru
kynntar og sýnt fram á mismun að-
ferða við heil tré og plötuefni.
7. Lím, yfirborösvinna, svo sem bæsun,
lökkun o. fl. og fúavarnir.
8. Vélar og vélanotkun. Nemendum eru
kynntar hinar ýmsu vélar, uppbygg-
ing þeirra og hirðing. Síöan fá þeir
æfingu í notkun þeirra. Rík áhersla er
lögð á að öll öryggistæki séu ávallt
notuð.
9. Ýmsargerðirsteypumótaeru kynntar
og nemendur fá æfingu í uppbygg-
ingu þeirra eftir því sem aðstæður
leyfa.
Efnis- og tækjafræði:
Kennslan fer fram bæði í bóknáms- og
verknámstímum. Höfuðþættir hennar
eru:
1. Líffræðilegir eiginleikar viðarins.
2. Skógarhögg, viðarvinnsla, rakamagn
og þurrkun.
3. Flokkun hinna ýmsu viðartegunda í
harðvið og mjúkvið og notagildi
þeirra til hinna ýmsu verkefna, úti og
inni.
4. Algengustu viðargallar og varnir
gegn fúa og viöarætu.
5. Vinnsluaðferðir við framleiðsiu á
spæni og mismunur á gæðum spóna
eftir vinnsluaðferðum.
6. Fjallað er um hin ýmsu plötuefni,
límtegundir, skrúfur, saum, lökk, bæs
og fleira.
43