Æskan - 01.09.1985, Blaðsíða 7

Ljóöaskrá
Að þessu sinni er það gamansamt og gáskafullt
bamaljóð sem uið höfum ualið. Höfundurinn,
Böðuar Guðlaugsson, ersá sami kennari og rithöf-
undur og sagði ykkurí síðasta blaði frá fótboltaleik
fyrirfimmtíu árum.
Seinna í uetursegir hann líkafleiri sögur úr
bemsku sinni með þeim léttleika sem honum er
suo uel laginn.
Hrokkinkollur
Ef sjéið þið hvar úti á götu gengur
gáskafullur sveinn með eplakinn
þá hafið það í huga að þessi drengur
er Hrokkinkollur litli, vinur minn.
Hann sendir glettin bros til beggja handa
og bláu augun ljóma hrein og skær
er sér hann nokkra prúða pilta standa
við pollinn eftir rigninguna í gær.
Það gleður sem sé galvöskustu drengi,
— guttalinga á borð við Hrokkinkoll,
að guð lét skýin gráta svona lengi
og gerði úr þeirra tárum stóran poll.
Þeir láta fley sín fljóta á þessum polli
og ferðast þannig víða út um heim
og vini mínum, herra Hrokkinkolli,
harla gaman finnst að leikjum þeim.
Ungi vinur, ekki er hægt að lá þér
þótt ystu flíkur blotni margt eitt sinn
og ljótur verði útgangurinn á þér,
elsku besti Hrokkinkollur minn.
En mömmu stundum gramt í sinni gerði
gaurastællinn á þér, væni minn,
er með þinn skjöld og gyrtur góðu sverði
gekkstu út í bófahasarinn.
Hver getur láð það sendisveini mömmu
hve síðbúinn í ferð hann stundum er?
Það var svo margt sem augasteini ömmu
fannst ekki seinna vænna að kynna sér.
En svona að lokum, Hrokkinkollur kæri,
kurteislega vil ég minna á það
að þess er vænst að litlir drengir læri
að lesa á bók og pára staf á blað.
Því skaltu nú við stafrófskverið strita
og stafanöfnin læra þindarlaust.
Skil á þeim er skemmtilegra að vita
er skólagangan byrjar næsta haust.
J
7
o r