Æskan - 01.03.1986, Blaðsíða 24

ERFTTT STARF
AÐ VERA
KVIKMYNDALEIKAIU
SEGJA AÐALLEIKARAR í MYNDINNI Á FÁLKA SLÓÐUM
12-14 klst. vinnudagur
Á fálkaslóðum var tekin upp fyrir
norðan, í Mývatnssveitinni. Myndin er
sjálfstætt framhald Eftirminnilegrar
ferðar sem sýnd var í Stundinni okkar
fyrir nokkru. Þar léku strákarnir einn-
ig aðalhlutverkin ásamt Jóni Ormari
Ormssyni (Hauki frænda).
„Já, það er erfitt starf að vera kvik-
myndaleikari, miklu erfiðara en fólk
gerir sér grein fyrir,“ sagði Kristinn
þegar við spurðum hann um það.
„Vinnudagurinn er svo langur. En það
er gaman eftir á þegar maður sér ár-
angurinn. Þetta var mikil reynsla fyrir
mig.“
Arnar Steinn tók í sama streng.
Strákarnir sögðu að vinnudagurinn
hefði oft orðið 12-14 klst. Þeir þurftu
að vakna kl. 7 á morgnana og unnu
langt fram á kvöld, — í eitt skiptið til
miðnættis.
„Mér þótti oft erfitt að vakna svona
snemma,“ sagði Arnar Steinn. „En
maður komst ekki upp með neina leti
og var rekinn fram úr. Það var ekki
einu sinni frí á sunnudögum.“
Tökur hófust í lok júní og stóðu til
mánaðamóta júlí-ágúst. Aðeins einu
sinni var gert hlé á tökum og leikarar
fengu leyfi í vikutíma. Þá fóru flestir
heim til Reykjavíkur og söfnuðu orku
fyrir ný átök.
Oft skiptust á skin og skúrir. Stund-
um hófust tökur í glaða sólskini en svo
Nu verður að vanda myndatökuna. Vélin má ekki hristast.
Dettu ekki, Haukur frændi!
Ljósm.: Þorsteinn Marelsson.
fór allt í einu að rigna og þá varð að
hætta og bíða næstu sólarglætu.
Eins og gengur og gerist við kvik-
myndatökur þarf að taka mörg atriði
oftar en einu sinni.
„Eitt atriðið var tekið 11 sinnum,"
sagði Kristinn. „Mig minnir að það
hafi verið eitt af atriðunum í sjopp-
unni. Það brást alltaf eitthvað, *■
mvnd, hljóð eða leikur.“ j
— Gerðist aldrei neitt óvænt og f.vn
hjá ykkur?
„Jú, einu sinni kviknaði í brauor
inni - en það átti alls ekki að ger^\
sagði Arnar. „Svo man ég eftir 0 ^
atviki. Það var þegar Raggi töffarl
24