Æskan - 01.03.1986, Blaðsíða 6

MÓÐURSYSTBR

Ömmu í ömmuhúsi líst ekkert
á að pabbi þurfi að standa með
Hönnu úti við glugga á næturn-
ar og góna á tunglið. Ömmu líst
enn verr á ef mamma fær engan
svefn sem heitið getur á daginn.
Þess vegna býður amma sig
fram til þjónustu og kemur eld-
snemma á morgnana til að gæta
Hönnu og líta til með stóru
krökkunum og gera allt mögu-
legt sem mamma kemst ekki til
að gera. Mamma sofnar rótt
eins og ungbarn því að nú vakir
amma yfir velferð heimilisins.
Einn góðan veðurdag er kom-
in pínulítil stelpa í gömlu vögg-
una sem Millý hafði átt á undan
Hönnu.
Þetta er litla barnið hennar
Lillýar, stóru systur og kær-
astans hennar.
Hönnu finnst skrýtið þegar
litla frænka er að sjúga mjólk úr
brjóstunum á mömmu sinni.
eftir Álfheiði Bjarnadóttur
Hanna stendur oft við vögg-
una og horfir á litlu frænku.
Hún klappar henni á kollinn og
vill lána henni dudduna sína.
Lillý, stóra systir, biður fyrir sér
og spyr hvort hún ætli að troða
þessum óþverra upp í barnið.
Litla frænka á nefnilega sjálf
duddu sem er lítil og fín en ekki
útblásin og margtuggin eins og
gamla duddan hennar Hönnu.
Mamma er búin að segja
Hönnu að hún hætti alveg að
nota dudduna þegar hún sé búin
að bíta gat á hana. Þess vegna
reynir Hanna að totta hana of-
urvarlega og bíta ekki fast með
tönnunum svo að duddan endist
lengi.
— Þetta er nú meira kvenna-
veldið, segir pabbi en ranghvolf'
ir augunum ánægjulega þegar
mamma kallar hann afa gamla.
Alli tautar eitthvað um að það
6