Æskan - 01.03.1986, Blaðsíða 28

Við kaupum þctta hús, Georg. Það er alveg
tilvalið fyrir börnin.
Pétur: Hvað er það sem hefur fjóra
fætur og getur ekki gengið?
Páll: Það veit ég ekki.
Pétur: Ha, ha, - það er borð.
Sonurinn (með einkunnabókina sína
fyrir aftan bak): Pabbi, getur þú skrif-
að blindandi?
Pabbi: Já, það get ég vel.
Sonurinn: Skrifaðu þá blindandi í
þessa bók.
Fimm ára stelpa er að fara út með
mömmu sinni og segir: Mamma,
mundir þú nú eftir að taka með þér
brjóstsykur handa mér ef ég skyldi
verða óþekk?
Kennarinn: Segðu mér nú sann-
leikann. Hver reiknaði dæmin þín?
Nemandinn: Hann pabbi.
Kennarinn: Reiknaði hann þau öll?
Nemandinn: Nei, ég hjálpaði honum.
Sonurinn (kemur heim að loknu
prófi): Þú varst heppinn núna, pabbi.
Faðirinn: Hvað áttu við?
Sonurinn: Þú þarft ekki að kaupa nýj-
ar bækur handa mér. Eg verð aftur í
sama bekk.
Gunna: Pabbi, viltu hjálpa mér með
þetta dæmi?
Pabbi: Heldur þú að kennaranum
finnist það rétt gert?
Gunna: Það er ekkert víst að það verði
rétt, - en reyndu samt.
G-R'ífT-
Óli: Er hárvatn í þessari flösku,
pabbi?
Pabbi: Nei, það er lím.
Óli: Nú, þá skil ég hvers vegna ég næ
ekki af mér húfunni.
Frúin (við kaupmanninn): Það vantaði
eitt kíló upp á 5 kílóin af eplum sem ég
lét drenginn minn kaupa hjá þér í
morgun. Ég vigtaði þau sjálf.
Kaupmaðurinn: Þú afsakar, frú, en
vogin mín er alveg rétt! Þú ættir að
prófa að vigta son þinn.
Kiddi litli: Pabbi, þú verður að tala
alvarlega við hana mömmu. Hún vill
alltaf láta mig fara að hátta þegar ég er
ekkert syfjaður - og hún heimtar að
ég fari á fætur þegar ég get sofið miklu
lerigur.
Faðirinn: Komdu, Nonni minn, þá
skal ég leyfa þér að sjá hana litlu syst-
ur sem storkurinn kom með.
Nonni: Ég vil heldur fá að sjá stork-
inn.
Amman kom inn í borðstofuna og sá
lítinn sonarson sinn lúta yfir köttinn í
þungum þönkum.
„Af hverju horfirðu svona á kött-
inn, Villi?“ spurði hún forvitin.
Drengurinn leit snöggt upp en sof-
andi kötturinn hélt afram að mala hjá
ofninum.
„Amma,“ sagði hann hneykslaður,
„kattarskömmin er farin að sofa og
lætur vélina sína vera í gangi.“
Ég segi þér satt að konan mín er engill. — Já, en
konan mín er lifandi ennþá.
Rödd konunnar hans!
Kennslukonan var að hlýða S'|-.
yfir: Hvað nefndist keisarinn í ^
landi?
Siggi: Zar.
Kennslukonan: En drottningin-
Siggi: Zarinna. n
Kennslukonan: En börnin þeirrú’
Siggi: Sardínur.
• Af'
Móðirin: Skammastu þín ekki- j(,
Hvað sagðist ég ætla að gera við P'g
ég sæi þig fara í sultukrukkuna a* ^
Ari: Það er gott að þú hefur
því, mamma. Ég man það ekki he
Kennarinn: Bári, hvað ertu að leS‘
Bári: Það veit ég ekki. p
Kennarinn: Nú, það er skrýtið-
varst að lesa upphátt. g
Bári: Já, en ég hlustaði ekki á Þa
ll(l'
Móðirin: Nei, Halli minn. Það J
kalt til að borða rjómaís í dag- ^éí
Halli: Ég get farið í úlpuna áðure
borða hann.
28