Æskan

Árgangur

Æskan - 01.05.1992, Blaðsíða 11

Æskan - 01.05.1992, Blaðsíða 11
ur en hún verður í nóvember svo að ég fer utan einhvern tíma í október.“ TALAR SJÖ TUNGUMÁL María Rún var ekki einungis valin fegurðardrottning íslands heldur einnig Ijósmyndafyrirsæta ársins og það kemur sennilega engum á óvart þar sem hún hefur unnið við fyrir- sætustörf á Ítalíu í þrjú sumur. Ég spurði hana nánar um þetta, meðal annars hvernig fyrirsætuferillinn byrj- aði: „Árið eftir að ég tók þátt í Elite- keppninni var ég áhorfandi á keppn- inni og þar var eigandinn að velja sigurvegarann. Hann sá mig þar og bauð mér samning. Ég fór það sum- ar til Þýskalands og vann þar við fyr- irsætustörf. Um haustið fór ég svo til Mílanó og fékk annan samning þar. Svona þróast þetta. Maður fær samninga með því að vera þarna og hitta fólk.“ - Var þá algjör tilviljun að þú varst beðin um samning? „Já, það var algjör tilviljun að ég var þarna og að eigandinn valdi mig úr áhorfendahópnum. Hann var þarna einungis til að velja sigurveg- ara kvöldsins, ekki til að velja ein- hverja aðra og bjóða þeim samning! Þetta kom mér mjög á óvart.“ - Hvar dvelstu þegar þú ert að vinna á Ítalíu? „Það er misjafnt. Annað hvort er ég á hótelum eða ég leigi íbúð. Elite- skrifstofan sér manni fyrir húsnæði en maður verður að borga allt sjálfur." - Hvað er vinnudagurinn lang- ur? „Maður vinnur ekki alla daga. Það fara nokkrir dagar í að leita sér að vinnu. Þá gengur maður á milli skrif- stofa til að sýna sig. Þar ræðst hvort maður fær vinnu eða ekki. Þegar maður hefur fengið vinnu er vinnu- dagurinn átta klukkutímar. Þá daga, sem maður er að leita sér að vinnu, er maðurfrá klukkan níu á morgnana til sex að kvöldi að ganga á milli skrifstofa." - Ætlarðu að leggja fyrirsætu- störf fyrir þig? „Já, að minnsta kosti næsta árið. Svo ætla ég að halda áfram að læra. Ég stefni að því að læra tungu- mál. Núna tala ég sjö: Frönsku, lúx- emborgarmál, þýsku, ensku, dönsku, íslensku og svo er ég að læra ítölsku. Ég ætla ekki að læra fleiri tungumál heldur leggja áherslu á þessi, hafa fullkomið vald á þeim öllum. Ég hef lært frönsku í mörg ár en þarf að æfa mig í að tala hana.“ - Hvernig gekk þér í ensku, dönsku og íslensku þegar þú komst heim? „Enskan var ekki mjög erfið því að við vorum með enska sjónvarps- stöð í Lúxemborg. Danskan lærðist fljótt því að hún er nokkurs konar sambland af þýsku og íslensku." - Ertu mjög tengd Lúxemborg? „Já, frekar. Ég fer oft þangað og gæti vel hugsað mér að setjast þar að.“ - Hver eru aðaláhugamál þín? „Þau eru mörg. Mérfinnst mjög gaman að ferðast. Ég hef áhuga á í- þróttum, finnst gaman að fara á skíði. Ég stunda líkamsrækt við og við. Ég hef ekki brennandi áhuga á neinu sérstöku. Ég hef prófað mjög margt. Ég var í körfuknattleik nokk- ur ár, í jassballett í nokkurn tíma og hef verið á stuttum námskeiðum, kynnt mér hitt og þetta.“ - Viltu segja eitthvað að lok- um.“ „Já. Mig langar til að biðja les- endur að halda sig frá áfengi og tó- baki. Ég hef aldrei reykt eða bragð- að vín. Það er nokkuð ömurlegt þegar maður er að ganga niðri í bæ eða aka á föstudags- og laugardags- kvöldum að sjá unga krakka vera að drekka. Foreldrar ættu að gæta barna sinna betur en gert er, hafa meiri aga á heimilunum. Það er ekki svona mikið um að ungir krakkar drekki í Lúxemborg. Ætli það sem þarf sé ekki agi og meiri fræðsla? Það er búið að fara herferðir gegn sígarettum en fólki finnst þetta fínt eða verður fyrir áhrifum frá vinum. Þess á ekki að þurfa. Það eiga allir að vera sjálfstæðir og ekki að þurfa að herma eftir öðrum. Þetta er ekki fínt. Allir komast að því eftir á. Og þetta fer illa með heilsuna. Það er allt neikvætt við reykingar. Það er Ijótt að sjá fólk reykja og heilsan verður slæm. Það er sama sagan með áfengi. Maður skemmtir sér best ef hann drekkur ekki. Það er allt of lítið um það að fólk skemmti sér ódrukkið á íslandi." „Mig langar iil aö biðja lesendur að halda sig Irá á- fengi og tóbaki. Ég hel aldrei reykt eða bragðað vín. ... Það er alltnei- kvætt við reyking- ar. Það erljótlað sjá fólk reykja og heilsan verður slæm. Það er sama sagan með áfengi. “ María Rún með móður sinni, Maju Guðmundsdóttur og ömmu, Maríu Hafliðadóttur. Ljósmynd: Hanna. Æ S K A N 7 7
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.