Æskan - 01.12.1994, Qupperneq 24

Emma Rakel Björnsdóttir á Akra-
nesi var ein þeirra sem tóku þátt í
skoðanakönnun Æskunnar. Bréfinu
fylgdi ábending sem okkur fannst
sjálfsagt að taka til greina:
„Dóttir mín er mjög spennt fyrir
blaðinu og hiakkar til að fá það. Hún
reynir við hverja þraut og gengur það
aii-þokkaiega.
Það sem mér finnst vanta er eitt-
hvað frá fötluðum áskrifendum blaðs-
ins. Emma Rakel er fötluð og hún hef-
ur stundum talað um það að Æskan sé
fyrir „hina" krakkana.
Mikið væri það yndislegt að rit-
stjórnin hvetti fötluð börn til þess að
senda blaðinu línu!
Kveðja,
Ásdís. “
Mér þótti tilvalið að ræða við Emmu
og spurði Ásdísi því hvort þær mæðg-
ur væru á leió til Reykjavíkur eða vildu
spjalla við mig á heimaslóð. Þær áttu
erindi til borgarinnar...
FER ALLTAF Á VÖLLINN
Ég spurði Emmu Rakel fyrst hvað
henni þætti skemmtilegast...
„Að synda. Ég fer á hverjum degi
og er lengi!“
- Hve lengi?
„Tvo tíma og lengur á sumrin."
- Með hverjum ferðu oftast?
„Adda bróöur."
- Æfir þú kannski sund?
„Já, með Þjóti, félaginu mínu,
tvisvar í viku. Anna Lóa þjálfar okkur.“
Ásdís segir mér að Emma Rakel hafi
alla tíð haft mikinn áhuga á sundi. Góð
aðstaða sé til að stunda það í bænum
og fatlaðir þurfi ekki að greiða aðgangs-
eyri. Systkinin fari oft í laugina tvisvar á
dag að sumarlagi. Addi, Guðmundur
Örn, er fatlaður eins og systir hans.
Fyrir tveimur árum var stofnað á
Akranesi íþróttafélag fyrir fatlaða.
„Það varð tveggja ára á þriðjudag-
inn,“ segir Emma Rakel.
Hún byrjaði að keppa á þessu ári
og hefur unnið til tvennra verðlauna
fyrir bringusund og skriðsund.
- Hvaða sundfólk finnst þér best?
„Sigrún (Huld Hrafnsdóttir) og Bára
(Erlingsdóttir)."
- Hefur þú áhuga á fleiri íþrótta-
greinum?
„Jahá! Körfubolta og fótbolta."
- Með hvaða liði heldur þú?
»ÍA!“
Svarið var mjög ákveðið!
2 4 Æ S K A N
--———-————————————————
„MÉR FINNST
SKEMMTILEGAST
AD SYNDA
- Fylgist þú með þegar ÍA keppir?
Ferðu á völlinn og í íþróttahúsið?
„Alltaf!"
- Hver er bestur í knattspyrnu?
„Þrír-Siggi, Bjarki og Mikki!"
(Sigurður Jónsson, Bjarki Pétursson
og Mihaljo Bibercic).
- En í körfubolta?
„Elvar, leikfimikennarinn minn.“
VERÐLAUN í ALÞJÓÐLEGRI
MYNDASAMKEPPNI
Ásdís segir mér að Emma Rakel
stundi nám í sérdeild fyrir fatlaða við
Brekkubæjarskóla. í henni séu átta
krakkar. Þeim eru kenndar undirstöðu-
greinar, lestur, skrift og almenn stærð-
fræði - að leggja saman og draga frá.
Þeir læra líka að vera sjálfbjarga: þrífa
sig, bursta skó, strauja og fleira.
- Hvað finnst þér skemmtilegast í
skólanum?
„Að hitta vini mína og líka að læra.
Það er gaman í handavinnu. Ég
prjóna oft heirna."
Ásdís segir mér að hún sé að
prjóna ýmislegt sem hún ætli að gefa í
jólagjafir. Áhersla sé lögð á hand-
Emma Rakel Björnsdóttir - í Hafnarskógi í
ágúst 1991. Hitinn var20 stig!
mennt og teikningu í skólanum og vel
fylgst með að krakkarnir taki þátt í
samkeppni sem efnt sé til fyrir þá.
Emma Rakel hafi sent mynd í alþjóð-
lega keppni á vegum búlgarska Rauða
krossins og unnið þar til verðlauna.
- Hvað gerir þú fleira heima?
„Ég les stundum."
- Hvaða bók hefur þér þótt
skemmtilegust?
„Heiðu-bækurnar... áður... núna
Meiriháttar stefnumót."
- Er hún ekki einmitt um krakka á
Akranesi?
„Jú, Svenna... 15 ára!“
- Hvað horfir þú oftast á í sjón-
varpinu?
„Nágranna og „Melrose Place“.“
Ásdís bætir við að hún lesi nú aðal-
lega unglingabækur og geti fylgst með
texta sjónvarpsins og áttað sig á sam-
hengi. Hún sé gjörkunnug persónum í
ýmsum þáttum.
ÓSKAR EFTIR
PENNAVINUM
Emmu Rakel þykir líka gaman að
skrifa bréf. Hún hefur átt pennavini en
sambandið rofnað eftir að fáein bréf hafa
farið á milli. Hana langar mikið til að skrif-
ast á við krakka sem eru fatlaðir svipað
og hún (Heimilisfangið er: Garðabraut 6,
t.h., 300 Akranesi). Raunar á hún penna-
vini í Bandaríkjunum, tvær móðursystur
sínar.
„Ég ætla að fara þangað og verða
sundlaugarvörður!" segir hún.
„Það líður að því að við förum að
heimsækja þær,“ segir Ásdís. „En hún
hefur ekki farið til útlanda. Hún er mjög
hrædd við að fljúga. Hins vegar ferðumst
við mikið innanlands. Þeim Adda þykir
afar gaman að fræðast um staðina sem
við förum á og lesa sér til í handbókum.
Þau eru líka mjög minnug á það sem þau
læra þannig."
„Ég fer líka oft að Holti með krökkun-
um,“ minnir Emma Rakel á.
„Já, að Holti við Borgarnes rekur
Þroskahjálp á Vesturlandi sumarbúðir og
skammtímavistun," fræðir Ásdís mig um.