Æskan - 01.12.1994, Blaðsíða 31

♦
Þrír litlir strákar voru að
leika sér. Roskin kona kom
þarað og spurði einn þeirra:
„Hvað heitir þú, vinur?“
„Segðu henni það ekki,
Óli!“ hrópuðu hinir.
*
Andri gamli ók bifhjólinu
sínu á gangstéttarbrún og
sveif fram af því á trégirðingu
svo að pílárar brotnuðu - og
rif í honum sjálfum. Þegar
hann vaknaði á sjúkrahúsinu
sá hann röngtenmynd af rif-
beinum sínum.
Hjúkrunarkonan heyrði
hann tauta:
„Já, já, þetta eru víst pílár-
arnir úr girðingunni en hvar
erhjólið mitt?"
Gestur á listasafni:
„Ósköp er þetta Ijót mynd!“
Starfsmaður:
„Þetta er spegill, herra.“
♦
„Af hverju fórstu með reið-
hjólið þitt inn í svefnher-
bergi?“
„Ég er orðinn leiður á að
ganga í svefni.“
♦
„Ég get ekki farið í leikhús-
ið í þessum gamla kjól!“
sagði konan við mann sinn.
„Nei, ég bjóst ekki við því.
Þess vegna keypti ég bara
einn miða!“
Tveir fiskbúðingar sátu á
grein. Annarféll niður.
„Braustu þig?“ spurði
hinn.
Fiskbúðingarnir sátu uppi í
trénu sínu og prjónuðu. Þá
kom hestur fljúgandi fram
hjá.
♦
Þjónn við gest: Þú hefur
brennt gat á dúkinn!
Gesturinn: Nei, það hef ég
alls ekki gert!
Þjónninn: Merkilegt! Sá
sem sat þarna á undan þér
neitaði því líka!
„Furðulegt," sagði annar
þeirra en hélt áfram að
prjóna.
Þegar hesturinn kom aftur
fljúgandi litu þeir hvor á ann-
an.
„Nú veit ég!“ sagði sá er
áður hafði þagað. „Hann á
auðvitað hreiður hér í grennd-
inni!“
„Mig vantar eitthvað til að
gefa ungum manni sem
semur ljóð.“
„Hvernig líst þéráþessa á-
gætu ruslakörfu?"
„Ert þú Pétur, sonur henn-
arSöru?"
„Já.“
„Hve gamall ertu?“
„Fimm ára.“
„Jahérna! Á svona stóran
strák, bráðung konan. Veistu
hvað hún er gömul?"
„Hún var eitthvað að tala
um að hún væri komin á sjö-
unda mánuð..."
„Hvernig
kemst fíll upp í tré?“
„Hann setur niðurfræ,
sest þar niður og bíð- lE^
ur þartil tréð vex!“ •»
„En hvernig kemst
hann niður?“
„Sest á laufblað og bíður
þess að það falli!“
♦
„Ég hef unnið í 25 ár fyrir
sama stjórann!"
„Ég líka! Við áttum silfur-
brúðkaup á laugardaginn!"
♦
Skoti varað greiða sér.
„Nú fór í verra!“ sagði
hann við félaga sinn. „Það
datt tindur úr greiðunni!“
„Það skiptir litlu,“ sagði fé-
laginn.
„Það skiptir öllu! Þetta var
sá síðasti!"
♦
„Fyrir hundrað árum var
mikið af bjarndýrum á þess-
um slóðum," sagði kennslu-
konan við sex ára nemendur
sína.
„Varstu ekki ósköp hrædd
við þau?“ spurði einn þeirra.
=**=
„Veistu af hverju Svíar
ganga alltaf með hendur í
vösum?“ spurði Norðmaður-
inn og svaraði sér sjálfur:
„Þeir skammast sín svo
fyrir að allir fingurnir skuli
ekki vera jafnlangir!"
♦
„Hve lengi á ég að hafa
höndina í gifsi, læknir?"
„Sex vikur."
„Heldur þú að ég geti leikið
áfiðlu eftir það?“
„Það er enginn vafi!“
„Húrra! Það hef ég aldrei
getað!“
♦
„Við Eva áttum afar á-
nægjulegt kvöld. Við spiluð-
um Mozart allan tímann."
„Það var fínt. Hvort ykkar
vann?“
Æ S K A N 3 7