Kyndill - 01.03.1932, Qupperneq 8

Kyndill
Ég er svanguir
Andvaka ligg ég, því sál mína særiir
petta sífelda angur.
Sulturinn bítur og örbirg'ðin ærir:
Ég er svangur.
Svang - ur.
Það er morgun.
Sóliin er risin og sorgarlag er kyrjað
af svöngum lýð.
Margraddað þrasið í múgnum er byrjað.
Margpætt strið. —
Stríð.
Hann er kominn á torgið og striengina stillir.
Strýkur fiðiluna tíðum.
Loftið tónum fiðlunnar fyllir
fögrum og blíðum.
Þannig hiöldur hann áfram unz dagurinn líður
og engan skiidimg fær.
Og fiðLarans friðlausa hjarta svíður.
En fólkið hlær. —
Hlær.
Það er kvöld.
Tónarnir berast um torgið svo skerandi naprir
og titra af sorg.