Kyndill - 01.06.1932, Qupperneq 32
Kyndill
Sá er fuglinn verstur
séu einhvern veginn öðmvísi og skýra pær svo eftir
því. Eða hvernig ætli færi um stærðfræðilegu for-
múlurnar, sem H. J. vitnar í til samanburðar að séu
„tæmandi", ef hver óvalinn Bakka-bróðir mættá a'uka
aftian við þær eftir eigiin geðþótta?
Þegar ég því segi, að auðæfin séu til orðin fyráir
vinmu, þá meina ég ekkert annað en það, að vinnu,
þurfí til að skapa auðæfin, en auðæfi kalla ég allar
nauðsynjar manna og þá hluti aðra, sem auka lífs-
þægindin, þótt ekki geti þeir beinlínis talizt nauðisynj-
ar. Hlutahréf og önnur slík verðskjöil tel ég ekki tii
auðæfa, því að þau eru verðiaus í sjálfu sér, þótt
þau á hinin bóginn geti veitt eigendum sínium marg-
vísleg auðæfi án þess þeir ieggi sjálfir nokkurt starf
fnam, af því að skipulagið er ranglátt.
I isíbuistu grein minni skoraðá ég á H. J. að „telja
upp þær tegundir auðæfa, sem hann telur hafa orðið
tdl án vinnu, og sanina jafnframt að svo sé“. Hann hefur
ekiki gert þetta, og var þó hér um undirstöðuatriði í
deilu okkar að ræða. Þegar jafnframt er litið á það,
að hann ræðst í falsskýringu á setningunni: öll auð-
æfi eru til orðin fyrir vinnu, með því að bæta við
orðinu „eingöngu“, tíl þess að geta að því búnu ósann-
að isinin eigin tilbúniing, — þá verður ekki annað séð en
að hann nú viðurkenni, að auðæfi verði ekki til án
vininu, auöæfi í þeirri merkingu, sem að framan er
greind. — Það kemur ekki því máli við, að sum vinna
fer algerlegia í súginn án þess að skapia nokkur verð-
mæti. Ég býst t. d. við, að 1280-fersentimetra-grein
78