Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1909, Blaðsíða 58

36
ÓLAFUR S. THORGEIRSSON :
Sig’urður hafði frá Calgary, ritað ýmsum syðra, og
sagt hið ljósasta af ferðum sínum. Segir hann þá svo í
brjefi til mín: ,,Mjer leizt vel á landið norður frá Red
Deer ánni; jarðvegur er þar góður og grösugur; skiptist
þar á meginlega, plógland og engi, meðskógabeltum hjer
og þar. Veiði er sögð þar hvívetna í ám og vötnum, og
vetrar eru sagðir að vera styttri og vægri i Alberta, en
austur í Manitoba11. Þegar Sigurður kom suður rir ferð
sinni, hölðu menn selttalsvert af eignum sínum; og þótt
mönnum þætti all-illt, að verða að breyta ætlun sinni, að
flvtja vestur að Kyrrahafi, breyttist þó ekki áform manna
að fiytja burtu. Sigurður eggjaði menn, að fiytja vestur
til Alberta; kvað sjer þar sýnast landakosti góða.
Kvaðsthann liugsa, að það pláz, væri mjög eptir kröfum
íslendinga, og við þeirra skap, að loptslagi, veðráttu og
landkostum. Var þá fastmælum bundið, að flytja til Al-
berta, og by'rja landnám, á því landsplázi, sem Sigurður
hafði skoðað og ákveðið, og í grend við það. ■— Það var
hvorttveggja, að flestir þei.r, sem höfðu ráðizt til þessarar
farar, voru fátækir menn, og hitt: að eignir þeirra seldust
varla fyrir hálfvirði; peninga upphæðir þeirra urðu því
harla smáar, til að fiytja mörg hundruð mílur, og byrja
svo búnað íafskekktu, ónumdu hjeraði. Sumir voru svo
efnalausir, að þeir höfðu h'tið meir en farareyri.
Tuttugasta og fjórða maímánaðar 1888, var ferðin
byrjuð; fólk og farangur, var flutt á hestavögnum norður
að landamærum ríkjanna. í Gretna voru keypt farbrjef
til Winnipeg, sem kostuða þrjá dali. Engar lifandi
skepnur mátti þá flytja norðuryfir landamærin, utan með
þeim skildaga að hafa þær í haldi við merkjalínuna 90
daga á eigendanna kostnað, og sáu menn hann lítt kleyf-
an. S. J. Björnsson, gaf þær upplýsingar, að nautgripir
í Alberta, væru 1 afarverði, eins og síðar gaf raun á. Var