Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1909, Blaðsíða 76

54
ÓLAI'UR S. THORGEIRSSON :
Walterson var eigi ávalt boSinn og búinn aB inna af
hendi. Lúka flestir upp sanra rhunni um,aö greiöviknara,
bónbetra og hjálpfúsara mann geti ekki.
í félagsmálum befir hann ávalt veriö ötull og áhuga
samur og aetíð stutt hvert velferöarmál af alefii. V iÖ
kvæði hans hefir ávalt verið, að enginn verði fátækur fyrir
að ljá því liðsinni, senr betur nrá. Hann hefir verið fyrir-
mynd að mannúö og velvilja og einn þeirra manna í
bændaröð, er mest hafa prýtt vestur-íslenzkt mannfélag.
Hógværari mann og raunbetri eigum vér íslendingar ekki.
Haustið 1907, 6. nóv. hafði búskapur Björns staðið
rétt 25 ár þarna í Argyle. Fám mönnum hefir lánast að
líta yfir tuttugu og fimm ára farsælla búskaparstarf en
honum þá. Hann hélt þann dag hátíðlegan með því að
gifta einkadóttir sína, Valgerði, ungum manni og efnileg-
um, Líndal Þorsteinssyni, Hallgrímssonar einhenta, sem
tnörgum var að góðu kunnur. Hefir hann rekið húsagjörð-
arstörf í Winnipeg nokkur ár og hepnast vel; eiga þau
ungu hjónin sérlega snoturt heimili í Winnipeg. En Björn
brá um leið búi, fluttist með konu sinni og fósturdóttur til
Winnipeg og búa þau nú með dóttur sinni og tengdasyni.
En fremur þykir Björn enn óstöðugur í borginni. Hug-
urinn er eins og búast er við, býsna fastur við búskapinn,
enda er hann þar vestra öðru hvoru til að líta eftir.
Áður þau hjón fluttust brott úr bygðinni, var þéim
haldið veglegt samsæti í desembermánuði síðastliðið ár,
sem söfnuður og kvenfélag stóð fyrir. Voru þau við það
tækifæri bæði sæmd gjöfum, gullúri og keðju hvort um
sig. Safnaðarfélagsskapurinn þar á Birni Walterson líka
mikið upp að unna. Hann hefir þar verið einn af helztu
máttarviðunum frá upphafi vega, og safnaðarfulltrúi um
20 ár; hefir hann aldrei talið eftir ómök eða útgjöld til
þeirra þarfa. En nú á efri árum getur hann lifað og látið
eins og gott þykir og notið næðis og hvíldar í fullum
mæli. Óska vinir hans honum allir friðsamrar og góðr-
ar elli. F. J. B.