Afturelding - 01.04.1976, Qupperneq 2

MERKISÁR
Verið minnugir leiðtoga yðar,
sem Guðs Orð hafa til yðar talað.
Yfirstandandi ár er merkisár í söfnuðum
Hvítasunnumannaálslandi. 19- febrúars.l. voru
liðin 50 ár síðan Betelsöfnuðurinn í Vestmanna-
eyjumvarstofnaður. 18. maí eru liðin 40 ársíðan
Fíladelfíusöfnuðurinn í Reykjavík var stofnaður
og30. maíerjafnlangurtímisíðan Fíladelfíusöfn-
uðurinn á Akureyri var stofnaður.
Erik Asbö var frumkvöðull að stofnun Betel.
Stofnendur voru 17 Eyjamenn. Af þeim lifa í
dag, Halldóra Þórólfsdóttir frá Skaftafelli, Jóna
Þorsteinsdóttir frá Fagradal og Sigrún Runólfs-
dóttir, sem dvelur nú í Hveragerði.
Út frá Betel í Eyjum, breyddist hreyfingin svo
út, eftir að hafa verið þar svo til algjörlega kyrr,
frá upphafi til ársins 1936.
Um vorið 1936 kom T. B. Barratt frá Noregi
til íslands. Hélt hann samkomur víða um land.
Túlkur hans var Ásmundur Eiríksson. Þegar hér
var komið, þá var Eric Ericson búinn að vera
hérlendis í 8 ár og hugsaði til hreyfings frá
Eyjum. Mánudaginn 18. maí voru þeir vinir er
sótt höfðu samkomur Barrats boðaðir tii sér-
stakrar samkomu, þar sem rædd var safnaðar-
stofnun. 20 manns mættu. Af þeim gengu 8 út.
8 Reykvíkingar vom inni, 2 úr Eyjum og 2 úr
Skagafirði. Alls 12 manns. Þeir stofnuðu
söfnuðinn. Af þeim lifa 2 í dag Arndís
Sölvadóttir og Þórhildur Jóhannesdóttir. Stofn-
fundurinn var haldinn í Varðarhúsinu.
Eftir veruna hér syðra fóru þeir bræður til
Akureyrar og vísast nánar til greinar hér í
Blaðinu, um stofnun safnaðarins þar.
Brautryðjendurinir, Halldóra Þórólfsdóttir,
Signe Asbö, Signe Ericson.
Markmið starfs Hvítasunnumanna, er það
sama í dag og frá upphafi. Boðun fagnaðar-
erindsins. Það markmið vilja allar kirkjudeildir
hafa. Hvítasunnumenn telja sig ekki hafa farið
út fyrir boðun fagnaðarerindisins, með boðun
Skírnar Andans og náðargjafa Guðs. Það hafa
þeir boðað, meðan aðrir hafa þagað. Nú
breyðist það óðfluga út að fólk meðtekur
Andann, táknin fylgja, þlessunar straumar,
lofgjörð og tungutal, sálnafrelsi, lækningar fyrir
bæn, skírn í vatni og þá vitanlega til Krists í
Nafni Föður, Sonar og Heilags Anda.
Nú við þessi tímamót, þegar þessa verður
minnst á viðkomandi stöðum, þá lifum við ekki
á gömlum minningum, en höldum áfram sömu
braut og mörkuð var í upphafi, færum út
tjaldhælana og unnum okkur ekki hvíldar, uns
markinu er náð.
EinarJ. Gíslason.
2