Afturelding - 01.04.1976, Side 16
ÞO verður
AÐ ENDURFÆÐAST
Lykillinn er lýkur upp öllum loforðum Guðs
er þessi -Jesús kenndi að maðurinn verður að
endurfæðast. Eftirfarandi fullyrðingar komu frá
Jesú sjálfum:
„Enginn getur séð guðsríki nema hann
endurfæðist” (Jóh. 3:3).
,,Ef maðurinn fæðist ekki af vatni og anda,
getur hann ekki komist inn í guðsríki” (Jóh.
3:5).
,,Nema þér snúið við og vérðið eins og
börnin, komist þér alls ekki inn í himnaríki”
(Matt. 18:3).
,,En ef þér gjörið ekki iðrun, munið þér allir
fyrirfarast á líkan hátt” (Lúk. 13:3;5).
Endurfæðingin er nauðsynleg til að frelsast.
Við endurfæðinguna öðlast þú rétt tengsl,
skyldleika, við Guð. Endurfæðingin er nauðsyn-
leg áður en þú getur krafist blessana Biblíunar.
LEIÐ-
RÉTTING
I greininni ,Jesús upprisinn talar við
lærisviena sína’ ’, sem kom í 1. tbl. þessa árg. Átti
að standa á bls. 15, í 19 línu dálki til hægri, er
setningin rétt svona. ,,Ef einhverjir lærisveinar
Jesú hefðu ætlað að fara að búa til upprisu sögu
um meistara sinn, þá hefðu áreiðanlega verið til
nógumargirheiðarlegirmenn, tilað afsannaslíka
sögu, t.d. með því að sýna lík Jesú.” o.s.frv.
Endurfæðingin er ekki: Ferming — að vera
meðlimur í söfnuði — vatnsskírn — altaris-
ganga — að framkvæma skyldur trúarbragða —
að taka með skynsemi á móti kristindómnum —
trúarbrögð — fara í kirkju — að biðja — að lesa
Biblíuna — siðferðisþrek — fínn og pússaður í
framkomu — góð verk — að gera þitt bezta —
né neitt af svo ótalmörgu öðru, sem menn
treysta á að frelsi þá.
Nikódemus, sem Jesús var að tala við um
endurfæðinguna, var búinn flestu því er ég var
að telja upp, enjesús sagði við hann: ,,Yður ber
að endurfæðast” (Jóh. 3:7).
Þjófurinn á krossinum og fleiri, sem Jesús
fyrirgaf er hann gekk hér um á jörðinni,
frelsuðust án þessara hluta. Þau gerðu einfald-
lega það eina sem nauðsynlegt er — þau tóku á
móti Jesú Kristi sem persónulegum frelsara með
iðrun og snéru sér til Guðs af öllu hjarta sem
lítil börn.
Hjá þeim er endurfæðast fara strax að koma
fram ytri tákn um gott, og breytt, líferni, þetta
kemur að sjálfu sér, fyrir þann kraft er nýja lífið
færir. En það er sorgiegt, en satt, að milljónir
manna og kvenna eru að treysta þessum hlutum
til að frelsa sig. Og milljónir munu deyja og
glatast án þess að hafa reynt endurfæðinguna,
vegna þcss að þau hafa verið leidd á villigötur
um leiðina til guðsríkis.
Það sem cr mest áríðandi af öllu, er að við
sjálf, persónulega, beinum athygli okkar að
okkar cigin eilífðar velferð, en treystum engum
öðrum, ekki einu sinni hinum bcztu mönnum,
fyrirþví. Ef við lcyfum mönnum að leiða okkur
á villigötur í eilífðarmálum og glötumst — þá
er það orðið of seint að fara sjálf að hugsa um
16