Afturelding - 01.01.1981, Blaðsíða 7
KOMIÐ TIL MÍN, ALLIR
„Komið til mín, allir þér, sem erfiði og þunga eruð
hlaðnir, ogégmun veita yður hvíld. Takið áyður mitt
ok og lœrið af mér, því að ég er hógvœr og af hjarta
lítillátur, ogþá skuluðþérfinna sálum yðar hvíld, því
uð mitt ok er indœlt og byrði mín létt. “
Hvernig gat Jesús talað um, að ok sitt væri indælt
og byrði sín létt? Við vitum þó að hann þoldi þær
mestu þjáningar og hörmungar, sem nokkur hefir
orðið að þola. Bæði á sál og líkama leið Drottinn
Jesús fyrir syndir okkar. Við vitum að hann leið
Hkamlegar þjáningar á krossinum, en kannski
skiljum við ekki sálarkvalir hans. En Orðið segir:
5,Vegna þeirrar hörmungar er sál hans þoldi, mun
hann sjá og seðjast.“ En allar þjáningar hans og
byrðar, urðu léttar í trúnni á Guð, á handleiðslu
hans himneska föður. Hann vissi hver hann var, að
hann var Guðssonur, hann vissi líka til hvers hann
kom í heiminn, að hann kom til að frelsa syndafallið
mannkyn. Hann kom fylltur kærleika og þrá, þrá til
að bjarga manninum frá glötun. í stað gleði þeirrar
er hann átti kost á, leið hann þolinmóðlega á krossi,
og mat smán einskis, segir orð Guðs. Okið hans varð
indælt og byrðin hans létt, í trúnni á handleiðslu
föðurins. Og gleði hans var fullkomin í hlýðni við
vilja hans. Þegar hann því talar þessum orðum til
okkar, komið til mín, allir þér sem erfiði og þunga
eruð hlaðnir, ég ntun veita yður hvíld, þá meinar
hann að við komum til hans í heilagri trú. Trú, sem
gefur okkur þrek til þess, að taka á okkur byrðar
lífsins, eins og þær eru hverju sinni. Trú til að taka á
okkur hvert ok, sem heimurinn leggur okkur á
herðar. Þessi ok eru í mörgum myndum, og mis-
jafnlega þung. En það skiptir engu, ef við höfum
fundið hvíldina í Jesú, sem hann býður öllum.
Elsku Drottinn, gefðu mér
anda þinn að þjóna þér.
Gef mér þor og kjark sem fyrr,
að ganga glaður fyr nýjar dyr.
Ef þú Drottinn, ert ei með,
engan ávöxt fæ ég séð.
Ég trúi, Drottinn, þú hjálpir mér,
í trausti þess ég banka hér.
Beinum sjónum okkar til hans, í öllum erfiðleikum
okkar.
Trúum því, að allt samverki þeim til góðs, sem
Guð elska. Þá fáum við að skilja hvað það er, sem
Jesús á við með orðum sínum, því mitt ok er indælt
og mín byrði létt. Þá fyrst þegar við erum gengin
inn, til þessarar hvíldar, horfum við ekki lengur
fyrst og fremst á hið stundlega, heldur sjáurn við
það, sem Jesús ávann okkur, arfleifð okkar í himn-
inum. þar sem við fáum að lifa með honum, sem
sigraði dauða og Satans vald. Lifa þar sem ekkert
böl er til, enginn harmur, ekkert tár, engin nótt.
Einn eilífðar dýrðardagur.
Viljum við ekki öll eiga þessa trú? Við höfum lykil
að henni, í orði Guðs.
„Biðjið og yður mun gefast, leitið og þér munuð
finna, knýið á, og fyrr yður mun upplokið verða.
Því sérhver sá öðlast er biður, finnur er leitar, og
fyrir þeim mun upplokið er á knýr.“
tsól Karlsdóttir
Þökk þér, Drottinn, þú ekki brást
og fyrir þörfum manns þú sást.
Ég bið þú styrkir lífið hans
að feta í fótspor frelsarans.
Guð blessi þig og gefi þér styrk til að þjóna
Drottni á komandi ári.
Alfons Hannesson, nemandi í Northwest
Bible College, Edmonton, Alberta, Canada