Muninn - 01.03.1965, Side 26

þar sem handleiðsla væri meiri. Tími og
kennsluorka nýtist illa, eins og nú er. Og
þarna er það einmitt, sem tregðulögmál
andans kemur til. Eru nemendur engu síð-
ur en kennarar háðir því. Hvorir tveggja
eru tregir til að breyta til.“
„Telurðu að auka skuli deildaskiptingu
og fjölga námsgreinum?"
„Námsefnið þarf eflaust að endurskoða í
samræmi við nýjungar og breyttar kröfur.
Kennslubækur þarf að velja af kostgæfni,
helzt að semja íslenzkar í sem flestum grein-
um. Annars hef ég engar tillögur á hrað-
bergi. — Eg tel deildaskiptinguna of ein-
skorðaða og jafnvel ætti ekki að rígbinda
menn við fastar deildir. E. t. v. mætti vera
opin sérstök leið gegnum skólann fyrir þá
mörgu, sem ekki ætla sér í langt háskóla-
nám. Þeir gætu fengið einhverja starfs-
menntum."
„Hvað viltu segja um félagslíf í sambandi
við námið?“
„Félagsstarfsemi er auðvitað afar nauð-
synleg uppeldi og almennri menntun. En
að sjálfsögðu mega nám og félagsstarf ekki
vinna hvort gegn öðru. Eg tel, að skólastjórn
og kennarar ættu að beita sér fyrir því, að
fræðsla fari ekki einungis fram í kennslu-
stund, heldur verði fengnir sérfróðir menn
á vegum skólans til fyrirlestrahalds um
ýms efni og tengja með því nám og leik.
Þátttaka í félagsstarfinu á ekki að vera
flótti frá námi, heldur örvun til náms.“
„Hyggurðu ekki, að skólinn ætti að leið-
beina nemendum meira en nú er gert um
þá möguleika, sem eru fyrir hendi að loknu
stúdentsprófi?"
„Jú, skólinn þyrfti að hafa undir höndum
skýrslur um háskóla og þörf þjóðfélagsins
á menntuðum mönnum í ýmsum greinum.
Skólinn er einmitt undirbúningur undir
framhaldsnám. >Það mætti ganga enn lengra
í þá átt. Menntaskólar hér á landi gegna á
vissan hátt hlutverki háskóla erlendis. Þeir
eru helztu menntastofnanir úti á landi. Því
get ég vel hugsað mér, að menntaskólinn
hér verði einnig vísindastofnun. Rannsókn-
ir ættu að vera í náttúrufræði, eðlis- og efna-
fræði o.s.frv. Hægt væri að láta nemendur
vinna eitthvað undir handleiðslu vísinda-
manna, sem jafnframt kenndu við skólann,
og áhugasömum nemendum yrði gefinn
kostur á að vinna við rannsóknir að sum-
arlagi. Þetta myndi glæða áhuga nemenda
og efla stofnunina, sem yrði á þennan hátt
vísir að háskóla, er síðar mundi svo rísa.“
„Nú er sem kunnugt mikill kennaraskort-
ur við menntaskólana. Hvaða ástæðu tel-
urðu helzt fyrir því, að hvað mætti gera til
úrbóta?"
„Það vantar kennara á öllum skólastigum
skilst mér. Forráðamenn menntamála eiga
mikla sök á því. Kennaramenntunin hefur
verið vanrækt. Nú á dögum er litið á það
fé, sem veitt er skólum og menntamálum,
sem arðbæra fjárfestingu. Þetta skilja allir,
en fjárfestingunni er óskynsamlega ráðstaf-
að, ef skólarnir starfa illa vegna ófullnægj-
andi skilyrða til kennslu. — Til þess að gera
kennarastarfið aðlaðandi þarf að bæta að-
búnað skólanna, gefa kennurum færi á að
auka menntun sína og kynnast nýjungum.
Til þess þyrfti ekki stóran hluta af hinum
mikla rekstrarkostnaði. Fyrir lítið fé má t.d.
bæta eðlisfræðistofuna hér verulega, en hún
en nú mjög illa búin. Er ég afar óánægður
með það. Raunar er skólahúsið allt úr sér
gengið. Er mjög knýjandi, að lagfæra það
og reisa auk þess nýja byggingu."
„Hvað vildir þú segja að lokum?“
„í reglugerð fyrir menntaskóla segir á
einum stað: — „Skulu kennarar og nem-
endur leitast við í sameiningu, að glæða
heilbrigðan anda í skólunum." Ég óska, að
svo megi ævinlega verða í Menntaskólan-
um á Akureyri."
Við þökkum Þóri greið svör og vonum,
að orð hans verði íhuguð í þeirri endur-
reisnarbaráttu, sem er í uppsiglingu í skóla-
málum landsins.
Páll Skúlason. — Bjöm Pálsson.
94 MUNINN