Muninn - 01.11.1966, Blaðsíða 16

Blaðamenn Muninis höfðu aðeins þurft
að standa í hálftíma í biðröð fyrir kvöld-
matinn hérna eitt kvöldið. Þetta boðaði
gott, enda var skammt til stórtíðinda. Jón
Torfason var að koma úr mat, þegar hann
hnaut um tær þess lengri, svo að hvor
dökkur yfirlitum, hárið dökkt, augun brún
og andlitið sólbrúnt. En við fengum ekki
að jafna okkur eftir felmtrið, því að Jón
bætir fljótlega við:
„Ja, fyrst um ntig er að ræða, þá er bezt
að byrja á byrjuninni. Ég er fæddur, ja, þið
tveggja emjaði við. Jón staldraði við og bað
afsökunar, hinn aumasti. „Get ég ekki gert
eitthvað fyrir þig, góði?“ spurði hann blíð-
lega. Og gæsin var gripin. „Segðu okkur
eitthvað, sem er birtingarhæft í blaðinu."
Jón varð vandræðalegur við, drap tvo titt-
linga og stórskaðaði þann þriðja.Enmálalok
urðu þau, að við vopnuðumst pennum og
pappír og kvöddum dyra að Þrúðvangi, her-
bergi Jóns, Þegar enginn svaraði, óðum við
inn, spörkuðum af okkur skónum út í öll
horn nema eitt, fleygðum jökkunum á stól-
bökin, hlömmuðum okkur á stólana og
liugðumst bíða Jóns. Þá heyrðist sagt undan
ullarflóka einum miklum í fimmta horni
herbergisins: „Það er herðatré inni í skáp,
góði.“
Kom nú í ljós, að höfuð Jóns hafði stað-
ið út úr sauðmórauðum flókanum, en það
var sízt auðséð í rökkrinum, j)ví að Jón er
getið náttúrlega gáð í kladdann, en ég heid
það hafi verið í marz, ja, líklega Jrann 27.
Það var árið 1949 á Torfalæk í Torfalækjar-
lneppi, það er nú gamall brandari, ja,
reyndar staðreynd líka. Og þess má geta,
að prýðisgott kyn stendur að mér. Pabbi er
kominn af Húnvetningum, mestu sauða-
þjófum landsins, en móðir mín ku vera sak-
laus, Jdví að hún er úr Garðinum.“
„Já, já, Jón minn,“ segjum við, „eigin-
lega ætluðum við að fá að heyra eftir þig
vísur.“
„Ansvítans vitleysa, ég yrki aldrei vís-
ur.“
„Jú, jú, við höfum lieyrt, að þú sért skáld
og hafir ætlað að birta sonnettu í fyrra.“
„Já, það hafa auðvitað allir reynt að
yrkja, er J:>að ekki. Ég hef gaman af ljóðum
og vísum, t. d. eftir Hjálmar gamla og Ká-
in og svo bara alla eiginlega, Jrað er nú satt.
16 MUNINN