Muninn - 01.11.1966, Blaðsíða 21

kjarni æskufólks þjóðarinnar, en geta má
nærri, að ýmsir fari að endurskoða mat sitt
í þeim efnum, þegar atvik sem þessi ber á
góma. Hneyksli þessu lík eiga ekki að geta
átt sér stað meðal verðandi menntamanna
þjóðfélagsins.
HRINGT TVISVAR.
Nemendum brá heldur en ekki í brún, þeg-
ar hringt var á Sal í frímínútum einn góð-
an veðurdag, að mig minnir daginn fyrir
fyrsta mánaðarfrí. Er þetta algjört eins-
dæmi, og þótti mönnum skítt að þurfa að
sjá af frímínútunum sem oft reynast dýr-
mætar, þótt stuttar séu. Reyndar var ekki
staldrað lengi við á Sal í þetta skipti, og
var það ekki síður litið hornauga, þótt und-
arlegt megi e. t. v. virðast. En þannig er
mál með vexti, að nemendur hafa ætíð haft
liönd í bagga, livað snertir val á mánaðar-
frídögum. Venjan hefur verið sú, að sungið
er í nokkra daga í svo til hverjum frímínút-
um, þar til kennarar gerast eyrnaveikir, og
er þá hringt á Sal. Síðan greiða nemendur
atkvæði um dagana, ef einhver ágreiningur
er, hvað oft vill verða. Aðeins eitt mánaðar-
frí er fyrirfram ákveðið, en það er 11. nóv-
ember, fæðingardagur Matthíasar Jochums-
sonar, skálds. Um flest önnur mánaðarfrí
liafa verið greidd atkvæði. Vonum við, að
sá háttur verði ekki niður drepinn heldur
upp hafinn, enda afar vinsæll og setur sinn
svip á skólalífið.
ÞÓRARINN BJÖRNSSON
FRÁ STÖRFUM.
Þórarinn Björnsson, okkar kæri skólameist-
ari, veiktist hastarlega síðastliðið haust og
er frá störfum í vetur af þeim sökum. Sakna
allir nemendur þar vinar í stað, því að Þór-
arinn er allra manna hugljúfastur og við-
ræðubeztur.
Er það ósk allra og von, að við fáum að
sjá hann sem allra fyrst, heilan heilsu við
störf sín hér í skólanum. Sendum við rit-
nefndarmenn honum okkar beztu kveðjur
ásamt ósk um góðan og ævarandi bata.
UM BÓKASAFN OG PLÖTUSAFN.
Loksins er hin nýja lesstofa nemenda kom-
in í gagnið. Er að sjálfsögðu mikill hægðar-
auki fyrir nemendur að geta gengið þar að
upplýsingum, sem þá vanhagar um. Hvað
plötusafnið áhrærir, þá er það enn í dag
hornreka, þó að ekki hafi því verið valinn
ómerkilegri staður en skrifstofa skólameist-
ara. En sá er þar galli á gjöf Njarðar, að
plötuverðir þurfa að vera á sífelldum þeyt-
ingi, ef einhver vill lilusta á plötur safns-
ins. Þurfa þeir að fara upp til skólameist-
ara, sækja lykla og plötur, og getur þetta
valdið óþægindum á báða bóga. Væri lang-
heppilegast, að plötusafnið yrði staðsett ein-
hvers staðar, þar sem hægðarleikur væri fyr-
ir plötuverði að nálgast það, og auk heldur
ættu plötuverðir að hafa lykla bæði að
Setustofunni og plötuspilaranum. Það er
óþarfa álag á skólameistara að fela honum
umsjá safusins og einnig til trafala fyrir þá,
sem vilja njóta tónlistarinnar, að koma safn-
inu fyrir á skrifstofu manns þess, sem mest
annríkt á af öllum hér í skóla. Að vísu er
Þórarinn Björnsson fjarstaddur nú, en hann
mun væntanlegur í síðasta lagi næsta vetur,
og ætti þá að vera búið að ganga svo frá
málum, að plötusafnið sé honum ekki leng-
ur til óþæginda.
Saga í V. S. b.:
Aðalsteinn: „Hvaða Portúgali sigldi fyrst-
ur fyrir Góðrarvonarhöfða?"
Skúli Víkingsson: „Leonardo Davinci.“
Stœrðfrœði í VI. S. b.:
Jón Hafsteinn: „Það er eitt enn, sem ég
ætla að spyrja ykkur um, og hvað er það?“
MUNINN 21