Heimilisblaðið - 01.03.1936, Síða 20

50
HEIMILISBLAÐIÐ
Phillips Brocks.
(13. 12. 1835 — 23. 1. 1893)
Phillips Brooks var víðfrægur amerísk-
ur kennimaður og rithöfundur. Var hann
borinn í Boston í Massachusetts-ríki Banda-
fylkjanna. Hann var kominn af góðum og
gömlum kennimannaættum í báða liðu.
Foreldri hans va,r William Gray Brooks og
Mary Ann Phillips, Um móður hans er
það kunnugt, að hún var gædd sjaldgæfu
sálarþreki og trúarstyrk. Gengu verðmæti
þau að erfðum til Brooks og urðu megin-
þættirnir í hinu fagra og stórfengilega
lífsstarfi hans.
Phillips Brooks lauk námi í Harvard
lærðaskóla 1855. Stundaði hann síðan guð-
fræðinám í bænum Alexandria í Virginíu-
ríki. Vígðist hann til djákna 1859 og prests
við Adventukirkjuna í Philadelphíu 1860.
Að þrem árum liðnum, 1862, varð hann
prestur við kirkju Heilagrar þrenningar
(The Holy Trinity Church) í Philadelphíu.
Árið 1869 varð hann prestur við Þrenning-
arkirkjuna (Trinity Church) í Boston.
Kendi hann |rar afar fjölmennum söfnuði
um tuttugu ára. skeið, sunnudag eftir
sunnudag, unz ,ha;nn var kosinn og vígður
til biskups 1891 í mótmælenda-biskupa-
kirkjunni yfir Massachusetts-ríki. í
biskupsembættinu reyndist hann mikil-
menni að. stjórnsemi, rögg og dugnaði. Af-
kastaði hann víðtæku og gagnsömu starfi
í því umfangsmikla embætti, þótt honum
auðnaðist aðeins að lifa í því vart hálft
annað ár.
Phillips Brooks er þannig- lýst' að hann
hafi verið hár maður vexti, vel á sig kom-
inn og hraustur karlmaður. Var hann
hreinn og beinn í skapi og látlaus, g-æddui
afburða dómgreind og skörpum næmleika
fyrir fyndni og gamansemi, Allra manna
var hann þurfsamastur og fljótastur til
samúðar.
Kennimannaskörungur var hann mikill
og mælskumaður með afbrigðum. Þegar
guðmóðurinn kom á hann í stólnum fyrir
sakir mikilleiks málefnisins, þá stcðst
ekkert við; hreif-hann þá menn með sér til
hæstu himna eður niður í undirdjúp und-
irdjúpanna, hóf og lægði sálir þeirra, sem
stormurinn og lognblíðan öldur hafsins,
- vakti, hrygði, huggaði og gladdi.
Streymdu þá orðin af vörum hans með
ofurhraða, þrungin spakmælum og líking-
um. — Skoðanafi’elsi hans í kenningum,
tengt dýpstu sannfæringu um höfuðtrúar-
lærdóma kx’istindómsins, andríki boðskap-
arins, sameinað æztu gagnsemi, skóp hon-
um hin víðtækustu áhrif rneðal allra krist-
inna. tniardeilda. Var hann langt hafinn
yfir hverja þrætu og akstur um erindin,
senx tíðkast svo mjög milli séifrúarflokka.
Samúð hans og umburðarlyndi við menn.
sem fóru aði-ar leiðir en hann sjálfur og
hugsuðu öðru vísi og sannleika annarra
kirkjukerfa, aflaði honunx ti-austs og ást-
ar manna með ýmislegum hugsunax’hætti
og skoðunum. Jók það alt saman mikillega
vöxt og viðgang Biskupakirkjunnar. Var
hann líf hennar og sál um sína daga, eða
i’éttara sagt, andi Krists, sem tekið hafði
sér bústað í manninum og í þjónustu sína
náttúrugáfurnar, er Dx-ottinn hafði gætt
hann. Kendi hann mönnum lífsspeki þá,
sem aldrei fyi’nist né úr gildi gengur, —
lífsspeki hinnar kristilegu sannfæringai
og reynslu, — lífsspeki hinna sönnu og
varanlegu verðmæta, lifsspeki hins ein-
falda skilnings gleði og sorgai- og þarfa
hversdagslífsins, — lífsspeki þess skiln-
ings, sem sér og veit, hvað gei'ir menninu
glaða, hrygga, styrka, veika, sjúka, heil-
brigða! Hann kendi mönnunum, hvað lækn-
ar þá og auðgar andlega, hvar hinar sönnu
heilsulindir þeirra eigi upptök sín; hvar
námar andjegrar auðlegðar enx, fólgnir;
hvar hinnar sönnu, varanlegu hamingju
er að leita.. Hvar raddir friðar, ljóss og' lífs
þx’iima. — I skömmu máli — hann kendi