Heimilisblaðið - 01.01.1942, Blaðsíða 27

H E I M I LI S B L A ÐI Ð
25
Rödd hans varð ógnandi.
»ö, að ég væri dáin«, hvíslaði Helen.
Louis Salvatore hélt fast utan um hana. Hann
hristi hana.
»Vertu ekki að gráta«, sagði hann. »Pxi ert konan
mín, brúður mín, mín —«
Hann ætlaði að kyssa Helen, en þá var eins og
ósýnileg hönd hrifsaði þau hvort frá öðru. Skipið
tók ægilega veltu, og sveiflaði Salvatore á gólfið,
en Helen slengdist á rúmið. Um skipið fór hræði-
legt högg, og svo heyrðist ömurlegt urg, eins og
botn »Stormflugunnar« bærist yfir sker.
Allur skipsskrokkuririn titraði og svo var allt kyrt.
»Bíddu hérna. Ég kem bráðlega aftur«, sagði Louis
Salvatore, sem skyndilega hafði staðið upp, og geisl-
ist út um dyrnar, sem hann skellti á eftir sér. Hel-
en settist á rúmið. Henni sortnaði fyrir augum. Hún
hélt sig væri að svima.
Hún heyrði, hvernig' fárviðrið æddi úti fyrir, hvern-
ig sjóirnir buldu á skipinu og skoluðu yfir þilfarið
freyðandi og sjóðandi.
Hún vildi komast að vatnsflöskunni. Hún stóð
upp og gekk nokkur skref, en henni virtist ómögu-
legt að komast áfrarn. Hún hné niður á klefagólfio.
Pegar Helen raknaði við aftur, heyrðí hún stöð-
ugt orgið í veðrinu. Það var ljós í klefanum. Henni
fannst skipið hefjast og hníga. Einkennilegt gutl-
andi hljóð barst að eyrum hennar. Hún reis hvat-
lega upp og gekk til dyra. Hún varð sem æðisgeng-
in, þegar Ijósið slokknaði um leið og hún opnaði
hurðina. Á ganginum var alveg dimmt. Hún þreif-
aði sig áfram gegnum myrkrið. Ekki mætti hún
neinum. Hún kom upp á þilfar, starði út í dimma
hvassviðrisnótt, niðdimma, með svörtum skýjum sem
rákust fyrir storininum. Enginn sást á þilfarinu.
Helen hljóp eftir því og hrópaði í angist, en enginn
svaraði. Hún heyrði aðeins öskrið í storminum. Hún
sá að björgunarbáturinn var horfinn. Bátaklærnar
voru tómar.
Á augnabliki varð henni ljóst, að hún var ein um
borð og »Stormflugan« var að sökkva. Hún sá ægi-
legan brotsjó færast að skipinu. Ein hugsun leiftr-
aði í gegnum vitund hennar:
»Það er úti um mig«.
Á einkennilegan hátt gladdist hún yfir því. Hinn
dökki brotsjór var frelsari hennar. Nú varð hún laus
\ ið manninn, sem hún hafði verið neydd til að eiga
— Louis Salvatore.
Hún stóð þráðbein og örugg, þegar bylgjan kom.
Hún greip hana og lyfti henni og »Stormflugunni<:
h.átt í hinum sterka faðnvi sínum. Framh.
Chulalongkorn, Phra Paramindr Maha,
Rama V. konungur í Síam (1853—
1910) átti 3000 konur, og 370 börn,
134 syni og 236 dætur; þótt hann heíði
þetta mikla kvennabúr, þá samdi hann
sig mjög að siðum Norðurálfumanna
og kom á mörgum umbótum. líann
var sá af konungum Austurlanda, sem
fyrst fór út fyrir landamæri sln.
Hann kom til Danmerkur árið 1907.
Hænsnahundur, sem Herbert Bell átti
I Pennsylvaníu, U.S.A., helfraus meðan
hann stóð frammi fyrir veiðidýrinu.