Heimilisblaðið


Heimilisblaðið - 01.12.1964, Blaðsíða 35

Heimilisblaðið - 01.12.1964, Blaðsíða 35
°g hún skyldi ekki fá hið minnsta tæki- — jafnvel þótt hún fengi þá flugu í ^öfuðið, að fara loftleiðis — til að flýja aftur til Gennehvols og hneyksla fólkið þar ^aeð endurkomu sinni. En það var aldrei hæ§t að treysta stúlkum af hennar tagi; í>ær voru gersamlega ábyrgðarlausar í hverju því, sem þær sögðu og gerðu; það varð að stjórna þeim með harðri hendi. En, þegar allt kom til alls, var það þá 0rnaksins vert fyrir karlmann að leggja slíkt og þvílíkt á sig? Hann leit rólegur á hana. „Stendurðu barna og setur upp viðkvæmnissvip, væna m‘n?“ Rödd hans var nokkuð stuttara- leg. Hún gat ómögulega skilið hvað það var, sem gerði rödd hans svona hrjúfa, en áður en hún gat svarað, hélt hann áfram: „Eig- Um við ekki að koma inn fyrir og fá okkur drykk?“ Skipsþjónninn hafði eflaust beðið eftir Pessu, því að svo fljótur var hann að koma með bakka af hanastéli, saltmöndlum, 1 ækjum og kavíar. >.Þökk fyrir, — en get ég ekki fengið avaxtasafa?“ sagði Tía. Hún ætlar sér að halda hugsuninni vak- amh> hugsaði Martin; vera á verði, rasa ekki um ráð fram. Ekkert á hættu í þetta sinn! Hún var forkunnarfögur í sinni ljósgráu la?t. Hún var fyrirtaks kona með tilliti L hess, sem vænta mátti af næstu dögum °S nóttum. »Eigum við að borða i borðsalnum?" sP°rði hann án þess að líta framan í hana Um leið og þau gengu að glerdyrum göngu- bilfi arsins og horfðu út yfir sjóinn. »Á einkasvölunum okkar ekki?“ finnst þér Hún þekkir sitt verksvið, hugsaði hann; vill synast fús til alls. „Jú, alveg ljómandi," svaraði hann. „Það ^IMILISBLAÐIÐ vil ég einmitt líka. Fyrsta kvöldið um borð er venjulega leiðinlegt. Annað kvöld færðu áreiðanlega tækifæri til að dansa.“ „En þú sjálfur. Dansar þú ekki?“ „Ojújú,“ svaraði hann, enn nokkuð stutt- ur í spuna. „Þegar nauðsyn ber til.“ Það var eitthvað þvingað í framkomu þeirra beggja; eitthvað sem ekki hafði áður verið fyrir hendi þennan erilsama dag. Aftur fann hún fyrir ótta í návist hans — rétt eins og hún hafði fundið fyrir, þegar hún sá hann í fyrsta skipti á Genne- hvoli. Það var aftur komið í fas hans þetta óútskýranlega, óvissa, sem var langt hand- an við skilning hennar. En eitt varð hún að muna. Hann þurfti ekki lengur að leika frammi fyrir henni. Hann gat látið eins og hann lysti. Hún var fullkomlega á hans valdi. I Vitbel hafði hún verið á valdi Róberts. Nei; þar hafði hún veitt mótspyrnu. En nú hafði hún átt um kost að velja, og hún ætlaði sér að taka afleiðingunum. Hún ætlaði sér ekki að sýna mótþróa. Hún reis á fætur : minntist þess sem hún hafði heyrt um, hvað til siðs var um borð í skipum. „Ætlarðu ekki að hafa fataskipti, Martin? Þetta er fyrsta kvöldið um borð. Ég er að hugsa um að fara í eitthvað annað.“ „Eitthvað nýtt, áttu við,“ sagði hann þar sem hann stóð í áfallandi rökkrinu með glasið í hendi sér. Hún hló við, nokkuð óörugg, en þó glaðlega, rétt eins og hún vissi, að hann hefði verið að hugsa um eitthvað miður skemmtilegt. Hver skyldi þekkja dyntina í karlmönnunum, ef ekki hún? Hún, sem stóð eða féll með slíkum sérvizkudyntum? Hún gekk inn í herbergi sitt og sá þjón- ustustúlkuna ásamt aðstoðarstúlku þar inni. „Þetta er herbergisþerna yðar, frú.“ „Ég þakka fyrir,“ sagði Tía. Martin hafði talað um, að hann myndi útvega henni einkaherbergisþernu meðal farþeg- anna á öðru farrými. Tía hafði mótmælt því glaðlega, en hann hafði talið það sjálfsagð- 255

x

Heimilisblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisblaðið
https://timarit.is/publication/431

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.