Heimilisblaðið - 01.01.1966, Síða 42

Það er sannkallað haustveður með rigningu og
kulda. „Æ, en hvað það er andstj'ggilegt", umlar
Palli, „má ég heldur biðja um sól og hita“. „Oh,
það getum við sjálfir útbúið", segir Kalli kot-
roskinn. „Komdu með inn og þá skulum við sjá
til!“ -— Og bangsarnir eiga annrikt. Þeir klæða
hurðir og glugga með pappír, og á eftir mála
þeir svignandi pálma, blóm og sólskin á veggina.
Strá siðan sandi á gólfið, fá sér svalan appel-
sínusafa og kynda ofninn vel. „Er þet.ta ekki dá-
samlegt?" spurði Kalli ánægður. „Dásamlegt!"
andvarpar Palli ánægjulega — þangað til regnið
byrjar að leka niður um þakið, sem er óþétt. „Við
getum nú ekki fiúið haustið!" muldra bangsarnir
litlu vonsviknir og draga fram regnhlífarnar
sínar.
Palli skemmtir sér konunglega við að renna sér
niður stigahandriðið. Hann hefur sett púða fyrir
framan stigann, svo að hann geti lent þægilega.
„Nei, nú finnst mér þú ganga of langt í leikn-
um“, segir Kalli reiðilega. „Þetta er ^nýi sófa-
púðinn okkar og hann færðu ekki að eyðileggja!"
„Lánaðu mér þá eitthvað annað í staðinn", svar-
aði Palli fljótt. „Það skal ég vist gera“, muldraði
Kalli íbygginn. Hann fór út í eldhúsið og sótti
fullan vatnsbala, og þegar Palli kom næst þjót-
andi niður handriðið, kvað við „plask“! — Kalla
til mikillar ánægju, en Palli haíði víst ekki eins
gaman af þessu spaugi.