Heimilisblaðið - 01.03.1969, Side 38

Fjársjóðurinn í Silfurvatni — eftir Karl May
31. II'’er reyndi að ota öðrum fram fyrir sig, ])vi
að kúlurnar frá búgarðinum steyptu þeim af baki
jafnharðan sem riðu upp á bakkann. Þarpararnir
höfðu ekki búizt við þetta félögum viðtökum. Eödd
lirépaði fyrirskipun einhverja, en við það sneru all-
ir þeir sem á vaðinu voru hestum sínum við. IU-
ræðisflokkurinn hélt upp með ánni, þar yfir og
stefndi í einum hnapp að bakhliðinu.
32. „Snarir nú — allir að bakhliðinu," hrópaði
Dúndurlúka gamli geysiliátt er hópurinn kom á
liarðastökki að hliðinu. Þegar hann var í áttatíu
skrefa fjarlægð, gaf veiðimaðurinn skipun um að
hleypa af. Svo var sem strengdur hefði verið kaöall
á leið fantanna. Fullkomið öngþveiti skapaðist og
varnarliðið dúndraði án afláts inn í miðja þvöguna.
Óþokkasöfnuðurinn sundraðist í allar áttir.
33. Að lokum sást hvar þorparaliðið hélt til járn-
brautarinnar, sem lá um landið nokkrum mílum f jær.
Sheridan, sem var heimili járnbrautarstarfsmann-
anna, hét staður þarna. Á stærsta húsinu mátti lesa
þessi orð úr talsverðri fjarlægð: Charles Charoy,
verkf ræðingur.". Hávaxinn Indíáni steig þar af
baki. Hann kinkaði kolli í kveðjuskyni. „Það «r
mér heiður og ánægja að heilsa hinum fræga Apache-
höfðingja,“ mælti Charoy, „en hvað veldur komu
þinni?‘ ‘
82
HEIMILISBLAÐlP