Iðunn : nýr flokkur - 01.07.1920, Page 141
ÍÐUNN
I-Ijúskapur og vinátta.
135
sök, að í þeim felst hinn eini öruggi grundvöllur til
að byggja á sanna farsæld og gleði.
[Séra Sig. Gunnarsson þýddi.]
Kreppur og hrun.
Eftir
Svipal.
Allir kannast við »feitu og mögru kýrnar hans
Faraós« og ráðningu Jóseps á drauminum þeim. En
sú ráðning hans var svo góð, að hann hefði ált
skilið að nefnast faðir hagfræðinnar.
Allir kannast líka við góðæri og harðæri, blóma-
tíma og hnignunar. En þeim dettur þó víst sízt_í
hug, að þessi tímaskifti séu nokkrum sérstökum lög-
málum háð.
En það er nú með þjóðfélagslífið eins og alt annað,
að það er ákveðnum lögmálum háð. í viðskiftalífi
almennings er flóð og fjara, aðfall og útfall, rétt eins
og í náttúrunnar ríki.
Nú þarf naumast að vara menn við góðu tímunum,
uppgangstímunum, þegar allir velta sér í peningum,
skyldi maður ætla. En hver skyldi þá trúa því, að
það eru einmitt góðu tímarnir, sem leiða af sér
vondu tímana, uppgangstíminn, sem leiðir af sér
hnignunina, og — ofgnægðin, sem leiðir af sér krepp-
una? Þetta er þó auðskilið mál, þegar menn hug-
leiða það. Því að mikið vill jafnan meira. Og mönn-
um hættir við að spenna bogann hærra og hærra,
jþangað til hann — brestur.