Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1926, Qupperneq 37

IÐUNN
Heiiindi.
3f
En launar hann þá með réttlæti ? Hann byrjar grein
sína á þessa leið: »Þegar Sigurður Nordal tók sér fyrst
fyrir hendur að gera lítið úr ritum mínum í Svíþjóð og
koma Svíum í skilning um það, að fráleitt væri, að þeir
létu Nobelsverðlaunin falla í minn garð« o. s. frv. Eng-
inn ókunnugur maður málavöxtum getur skilið þetta öðru-
vísi en svo, að eg hafi ritað á móti honum eina eða
fleiri greinir í sænsk blöð eða tímarit. E. H. Hv. hlýtur
að vita það sjálfur, að hann fer þarna með rangt máh
Eg tók mér ekkert fyrir hendur. Afskifti mín af þessu
máli voru þau ein að segja sænskri blaðakonu, sem til
mín leitaði fræðslu, það sem eg áleit sannast og réttast
um íslenzkar nútímabókmentir, m. a. verk E. H. Kv.
Mér hefði verið í lófa lagið að skrifa um hann í sænskt
blað eða tímarit, ef mér hefði verið svo mikið í mun »að
gera lítið úr ritum hans í Svíþjóð* o. s. frv., sem hann
gefur í skyn. En jafnvel þegar meðmæli með E. H. Kv.
birtust í sænsku blaði, og um leið andmæli gegn um-
mælum þeim, sem eftir mér voru höfð, sat eg hjá oq
skirðist við að deila við landa mína í erlendu riti. Af
þessu sést greinilega, að E. H. Kv. er mér ekki ein-
ungis reiður fyrir það, sem eg hef gert, heldur líka það,
sem eg hef ekki gert. Verulega góðgjarn maður hefði
meira að segja getað fundið sitthvað að virða við mig í
þessu máli. En hvað sem því líður, ætti E. H. Kv. ekki
að vera það barn að kenna mér, að hann fekk ekki
þessi blessuð verðlaun. Astæðan er blátt áfram sú, að
bækur hans hafa ekki vakið neina athygli erlendis né
hlotið neina viðurkenningu helztu ritdómara, í saman-
burði við verk fjölda annara skálda. Ef þau hefði mælt
með sér sjálf, hefði ummæli mín verið magnlaus, jafn-
vel þótt eg hefði »tekið mér fyrir hendur« að rita um
þau og niðra þeim. Eg skal nefna sem dæmi til saman-